علیرضا ماهیار چهره شناخته‌شده صنعت فناوری‌های مالی ایران است که در چند سال اخیر، به واسطه حضورش در سازمان‌های مختلف، شاهد پررنگ‌تر شدن نام او در برهه‌های مهم بوده‌ایم. او در زمره مدیران جوان قرار می‌گیرد و شاید همین جوان بودنش نسبت به پیشینیانش در سمت‌های مشابه، او را کاندیدای اصلی چهره سال عصر تراکنش کرده است، اما نکته دیگری که ما را در این انتخاب مصمم کرد، انتصاب او به مدیرعاملی شرکت ملی انفورماتیک بود؛ شرکتی حاکمیتی که تصمیم‌ها و انتخاب‌هایش می‌تواند کل صنعت را دستخوش تغییرات مثبت یا منفی کند، به‌ویژه در برهه‌ای که بانک مرکزی و زیرمجموعه‌هایش بیش از هر زمان دیگری در برزخ حرکت به سمت تحول و نوآوری یا رد و محدود کردنش گیر کرده‌اند.
حالا به نظر می‌رسد با روی کار آمدن علیرضا ماهیار، موجی از تغییرات در زیرمجموعه‌های این شرکت مادر در حال رخ دادن است و می‌توان به رقم خوردن اتفاق‌های تازه در صنعت امیدوار بود. بر هیچ‌کس پوشیده نیست که شرکتهای دولتی و حاکمیتی محدودیت‌های ساختاری، فرایندی و مأموریتی خاص خودشان را دارند، ولی به نظر می‌رسد ماهیار و مهره‌هایی که او در حال چیدنشان است در تلاش‌اند تا در همین ساختار فعلی تغییرات جدیدی را ایجاد کنند.