عصر افراد و پرداخت‌ها
مروری بر نهمین نسخه گزارش جهانی پرداخت (GPR 2024) که تصویری از وضعیت امروز پرداخت‌های مصرف‌کنندگان به کسب‌وکارها ارائه می‌دهد
عصر تراکنش ۸۴ / در طول تاریخ، فضای پرداخت جهانی بیش از هر چیزی تحت‌تأثیر فناوری‌های روز بوده است. پول نقد در همه شکل‌ها و حالت‌هایش به مدت یک قرن و در طول دوران صنعتی بر فضای پرداخت حاکم بود. فناوری الکترونیک آنالوگ در قرن بیستم آمد تا از فرمانروایی کارت‌ها در این فضا پشتیبانی کند. ظهور اینترنت و تجارت الکترونیک در اواخر دهه ۱۹۹۰ باعث شکل‌گیری شیوه‌های پرداخت جایگزین شد. امروزه نوآوری‌های دیجیتال مجموعه‌ای همواره در حال گسترش از انواع پرداخت‌ها را ایجاد می‌کنند. اکنون گزینه‌های پیش روی مصرف‌کنندگان برای پرداخت، بیشتر از همیشه است و ما در حال ورود به عصری هستیم که عامل تأثیرگذار اصلی نه فناوری بلکه افراد است. به عصری وارد می‌شویم که انتخاب، پیشران اصلی فضای پرداخت است. مصرف‌کنندگان و انتخاب‌های جمعی‌شان محور جدید پرداخت و نیرویی زنده هستند که فروشندگان را به بهینه‌سازی گزینه‌های پرداختشان وادار می‌کنند.
عصر انتخاب کنونی عصری با فرصت‌های نامحدود برای مصرف‌کنندگان، فروشندگان و صنعت پرداختی است که آنها را به یکدیگر وصل می‌کند. در عصری که افراد عامل تأثیرگذار اصلی در پرداخت‌ها هستند، تحول‌آفرینی موتور ایجاد فرصت است. در این عصر جدید، صنعت پرداخت با نگاه به آینده‌ای که در آن باید به مجموعه متنوعی از نیازهای ناشی از تلاقی انتخاب‌های متمایز پاسخ دهد، خود را بازآفرینی می‌کند. این عصر، ترکیبی واقعی از گذشته‌ای است که در آن کارت و پول نقد نقش‌های جدید (و همچنان بسیار مهمی) را در قالب‌های مرسوم و قالب‌های دیجیتال جدید می‌پذیرند. هنوز در ابتدای این عصر جدید هستیم. این متن ترجمه‌ای است از مقاله‌ای از ورلدپی درباره فرصت‌های نامحدود عصر جدید پرداخت تحت‌تأثیر افراد و درواقع دربرگیرنده بینش‌های کلیدی نهمین نسخه از گزارش جهانی پرداخت (GPR 2024) ورلدپی است.
شیوه‌های پرداخت جهانی
کیف پول‌ها پرشتاب‌ترین شیوه پرداخت در تجارت الکترونیک هستند و پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۲۷ نرخ رشد مرکب سالانه‌شان ۱۵درصد باشد. همچنین برآورد می‌شود سهم کارت‌های اعتباری و نقدی از تراکنش‌های تجارت الکترونیک به‌عنوان شیوه پرداخت مستقیم تا سال ۲۰۲۷ کمی کاهش یابد. با این حال بیشتر این «کاهش» تغییر هزینه‌کرد کارتی به استفاده از کارت‌ها در کیف پول‌های دیجیتال است. کیف پول‌های دیجیتال برتری جهانی خود در حوزه تجارت الکترونیک را حفظ کرده‌اند و در سال ۲۰۲۳ به ۵۰درصد ارزش تراکنش‌های جهانی رسیدند.
پرداخت‌های حساب‌به‌حساب همچنان در برخی بازارها مثل برزیل، هند و لهستان رشد می‌کنند و این رشد روند رشد آهسته‌تر در بازارهای بزرگ تحت سلطه کارت مثل بریتانیا و ایالات متحده را جبران می‌کند. پیش‌بینی می‌شود ارزش تراکنش‌های حساب‌به‌حساب تا سال ۲۰۲۷ با نرخ رشد مرکب سالانه ۱۴درصدی رشد کند و در این مدت به سهم جهانی ۱درصدی برسد.
ارزش جهانی تراکنش‌های «الان بخر، بعداً پرداخت کن» از ۲۰۲۲ به ۲۰۲۳ حدود ۱۸درصد افزایش یافت و به سهم ۵درصدی از هزینه‌کرد جهانی تجارت الکترونیک یا بیش از ۳۱۶ میلیارد دلار رسید. پیش‌بینی می‌کنیم تا سال ۲۰۲۷ این بخش نرخ رشد مرکب سالانه ۹درصدی داشته باشد که برابر با نرخ رشد جهانی کل تجارت الکترونیک است و درنتیجه این بخش سهم جهانی ۵درصدی‌اش را تا سال ۲۰۲۷ حفظ خواهد کرد.
در سال ۲۰۲۳ کریپتوکارنسی‌ها (با ۰.۲درصد، حدود یازده میلیارد دلار)، پس‌پرداخت (با ۰.۳درصد، حدود بیست میلیارد دلار) و پیش‌پرداخت (با ۰.۳درصد، حدود ۱۷.۵ میلیارد دلار) هرکدام سهمی کمتر از ۰.۵درصد از ارزش تراکنش‌های جهانی تجارت الکترونیک را داشتند.
در سال ۲۰۲۳ کیف پول‌های دیجیتال برتری‌شان را در حوزه پرداخت‌های جهانی در پایانه فروش گسترش دادند. کیف پول‌ها سهمی حدوداً ۳۰درصدی یا بیش از ۱۰.۸ تریلیون دلاری از ارزش تراکنش‌های پایانه‌های فروش جهان داشتند. کیف پول‌های دیجیتال همچنین با پیش‌بینی نرخ رشد مرکب سالانه ۱۶درصدی تا سال ۲۰۲۷ پرشتاب‌ترین شیوه پرداخت در پایانه‌های فروش هستند و برآورد می‌شود در این سال کیف پول‌ها حدود ۱۹.۶ تریلیون دلار از هزینه‌کرد در پایانه‌های فروش را به خود اختصاص دهند.
کارت‌های اعتباری و نقدی همچنان بیشترین بار را در پایانه‌های فروش سراسر جهان برعهده دارند و در کنار هم حدود نیمی از کل ارزش تراکنش‌های پایانه فروش را به خود اختصاص می‌دهند. در سال ۲۰۲۳ کارت‌های اعتباری سهمی ۲۷درصدی (بیش از ۱۰ تریلیون دلاری) و کارت‌های نقدی سهمی ۲۳درصدی (بیش از ۸.۳ تریلیون دلاری) از هزینه‌کرد جهانی در پایانه‌های فروش داشتند.
استفاده از پول نقد همچنان در سال ۲۰۲۳ کاهش یافت و ۱۶درصد هزینه‌کرد جهانی در پایانه‌های فروش (معادل حدود شش تریلیون دلار) به این شیوه اختصاص داشت که نشان‌دهنده کاهش ۸درصدی ارزش تراکنش‌های این شیوه در مقایسه با سال ۲۰۲۲ بود. پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۲۷ سهم پول نقد با نرخ رشد مرکب سالانه منفی ۶درصدی کاهش یابد و سهم این شیوه در هزینه‌کرد جهانی در پایانه‌های فروش به ۱۱درصد (بیش از ۴.۶ تریلیون دلار) برسد.
کیف پول دیجیتال؛ انتخاب اصلی افراد برای پرداخت
کیف پول دیجیتال در سال ۲۰۲۳ انتخاب اصلی افراد برای پرداخت باقی ماند و درمجموع چهارده تریلیون دلار از هزینه‌کرد مصرف‌کنندگان در کانال‌های مختلف با این شیوه انجام شد. اکنون کیف پول شیوه پرداخت اصلی در تجارت الکترونیک در مناطق آسیااقیانوسیه، اروپا و آمریکای شمالی است و پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۲۷ در تمام مناطق جهان به شیوه پرداخت اصلی در تجارت الکترونیک تبدیل شود.
پایانه‌های فروش آسیااقیانوسیه همچنان با مناطق دیگر متفاوت است و در این منطقه ۵۰درصد هزینه‌کرد مصرف‌کنندگان از طریق کیف پول انجام می‌شود که بیشتر از هر منطقه دیگری است. پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۲۷ کیف پول دیجیتال شیوه پرداخت اصلی در پایانه‌های فروش در آمریکای لاتین و خاورمیانه و آفریقا شود؛ بازارهایی که پیش‌تر پرداخت کارتی در آنها غالب نبوده است. کیف پول به‌سرعت در حال جبران عقب‌ماندگی‌اش در بازارهای تحت سلطه پرداخت کارتی است و پیش‌بینی می‌شود نرخ رشد مرکب سالانه برای کیف پول تا سال ۲۰۲۷ در اروپا ۲۴درصد و در آمریکای شمالی ۲۳درصد باشد.
اکنون کیف پول شیوه پرداخت اصلی در تجارت الکترونیک در مناطق آسیااقیانوسیه، اروپا و آمریکای شمالی است و پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۲۷ در تمام مناطق جهان به شیوه پرداخت اصلی در تجارت الکترونیک تبدیل شود.
برندگان رقابت کیف پول دیجیتال
رقابت برای کسب سهمی از بازار جهانی تقریباً چهارده تریلیون دلاری کیف پول دیجیتال برندهای بزرگ صنایع مختلف مثل تولیدکنندگان تلفن هوشمند، مارکت‌پلیس‌های تجارت الکترونیک، شبکه‌های بانکی و فین‌تک‌های جهانی را جذب کرده است.
تولیدکنندگان تلفن هوشمند و ارائه‌دهندگان سیستم‌عامل با قابلیت ارائه اپلیکیشن‌های کیف پول دیجیتال بومی از قبل بارگذاری‌شده روی دستگاه‌های موبایل مصرف‌کنندگان نسبت به رقیب‌ها مزیتی دارند. رهبران جهانی صنعت تولید تلفن هوشمند مثل اپل، گوگل و سامسونگ رهبران جهانی ارائه کیف پول دیجیتال هم هستند.
پلتفرم‌های تجارت الکترونیک مطرح جهان راه‌حل‌های کیف پول خود را نه‌تنها در پلتفرم‌های خود، بلکه در سایت‌های شخص ثالث هم پیاده‌سازی کرده‌اند. Mercado Pago از Mercado Libre (در آمریکای لاتین)، آمازون‌پی از آمازون (در سطح جهانی)، Rakuten Pay از Rakuten (در سطح جهانی) و ShopeePay از Shopee (در آسیااقیانوسیه) همه جزو رهبران بازارهایی هستند که در آنها فعالیت می‌کنند.
فین‌تک‌ها و سوپراپ‌ها از موفق‌ترین برندهای جهان در زمینه کیف پول‌های دیجیتال هستند. علی‌پی و وی‌چت‌پی نیروهای غالب بزرگ‌ترین و تأثیرگذارترین بازار کیف پول جهان در چین هستند. Paytm از رهبران بازار پرشتاب پرداخت دیجیتال در هند است و پی‌پل مستقر در ایالات متحده یکی از معدود کیف پول‌هایی است که رد پایی واقعاً جهانی دارد.
بانک‌ها و شبکه‌های بانکی با کیف پول‌های خود به دنبال حفظ نفوذشان در پرداخت‌های مصرف‌کنندگان هستند. MobilePay از Danske Bank کیف پولی پیشگام در دانمارک و فنلاند است؛ BKM Express به کنسرسیومی متشکل از سیزده بانک ترکیه خدمات کیف پول ارائه می‌دهد و MODO در آرژانتین با عنوان «کیف پول بانک‌ها» شناخته می‌شود. همچنین، به دنبال موفقیت اپ شخص‌به‌شخص Zelle، بانک‌های بزرگ آمریکایی قرار است اپ پرداخت شخص‌به‌شرکت Paze را در سال ۲۰۲۴ راه‌اندازی کنند.
کیوآرکدها و تعامل‌پذیری؛ عامل محرک استفاده از کیف پول
در کشورهایی خارج از آمریکای شمالی و اروپا، به‌ویژه در آسیای جنوب شرقی که تعامل‌پذیری سیستم پرداخت محرک پذیرش کیف پول است، شاهد استفاده قابل توجهی از کیوآرکدها هستیم. Juniper Research پیش‌بینی می‌کند در بازار آسیای جنوب شرقی پرداخت‌ها با کیوآرکد تا سال ۲۰۲۸ بیش از ۵۹۰درصد رشد کند.
موفقیت علی‌پی و وی‌چت‌پی در چین با قطعیت نشان داد که کیوآرکدها می‌توانند باعث پذیرش انبوه پرداخت‌های دیجیتال از سوی مصرف‌کنندگان شوند. ترکیب این دو شیوه پرداخت حدود ۹۰درصد از بیش از ۷.۵ تریلیون دلار تراکنش کیف پول دیجیتال را در چین پردازش می‌کنند.
پرداخت با کیوآرکد به‌واسطه سادگی، استانداردسازی، کم‌هزینه بودن اداره آن برای فروشندگان و پشتیبانی بانک‌های مرکزی از زیرساخت‌های پشتوانه، در آسیای جنوب شرقی فراگیر شده است. پرداخت مبتنی بر کیوآرکد برای فروشندگان کم‌هزینه است، زیرا هیچ نیازی به تجهیزات ویژه‌ای مثل پایانه فروش ندارد. استانداردسازی کیوآرکدها باعث شده فروشندگان برای پذیرش پرداخت از کیف پول‌های مختلف فقط به یک کیوآرکد نیاز داشته باشند.
سیستم‌های پرداخت آنی بانک‌های مرکزی و انجمن‌های بانکی (مثل BI-FAST در اندونزی، UPI در هند، DuitNow در مالزی، BancNet در فیلیپین، PayNow در سنگاپور و PromptPay در تایلند) زیرساخت‌های لازم برای استفاده از کیوآرکد را فراهم می‌کنند، به مدرن‌سازی سیستم‌های پرداخت کمک می‌کنند، وابستگی به پول نقد را کاهش می‌دهند و فراگیری مالی را بهبود می‌بخشند.
همکاری بانک‌های مرکزی آسیای جنوب شرقی از طریق اتحادیه کشورهای جنوب شرق آسیا (آسه‌آن) در تلاش برای تقویت یکپارچه‌سازی و رشد اقتصادی منطقه، به بهبود تعامل‌پذیری فرامرزی کمک می‌کند. تلاش‌های بخش خصوصی (ازجمله تلاشی که به‌تازگی Alipay+ شروع کرد) نیز تعامل‌پذیری منطقه‌ای کیف پول‌ها را تقویت می‌کند.
کارت‌ها نیز جایگاه خود را با قدرت حفظ می‌کنند
کارت‌های اعتباری و نقدی سهمی از پرداخت‌ها را به کیف پول‌های دیجیتال واگذار کرده‌اند، اما هنوز تا از دست دادن جایگاهشان فاصله زیادی دارند. کارت‌ها به‌عنوان ابزار پرداخت مستقیم در حال از دست دادن سهمشان در سطح جهان هستند؛ این اتفاق حتی در بازارهایی افتاده که از دیرباز کارت‌ها در آنها غالب بوده‌اند. با وجود افزایش ارزش مطلق تراکنش‌ها، کارت‌های اعتباری و نقدی در فاصله سال‌های ۲۰۲۰ و ۲۰۲۳ درمجموع سهمی از پرداخت‌های پایانه فروش را در استرالیا، کانادا، بریتانیا و ایالات متحده از دست دادند.
پرسشی منطقی و پرتکرار مطرح می‌شود: آیا کارت‌ها سهمشان را به کیف پول‌های دیجیتال می‌بازند؟ پاسخ مثبت است. پس آیا کارت‌ها در حال از دست دادن جایگاهشان هستند؟ پاسخ این پرسش قطعاً منفی است.
به‌ویژه در بازارهایی که از دیرباز کارت در آنها غالب بوده، هزینه‌کرد «ازدست‌رفته» درواقع به استفاده در داخل کیف پول‌های «گذرگاهی» و «توقفگاهی» مثل اپل‌پی، گوگل‌پی / گوگل‌والت و پی‌پل انتقال یافته است.
در نظرسنجی از مصرف‌کنندگان پرسیدیم: «معمولاً چطور کیف پول‌تان را شارژ می‌کنید؟» پاسخ‌هایشان بیشتر ترکیبی از پرداخت با کارت‌های اعتباری و نقدی داخل کیف پول‌ها بود که با کارت‌های فیزیکی خارج از کیف پول‌ها انجام می‌شود.
پیش‌بینی می‌شود کارت‌ها عملکرد خوبی داشته باشند
با توجه به تخمین هزینه‌کرد داخل کیف پول‌ها براساس نتایج نظرسنجی‌مان، پیش‌بینی می‌کنیم کارت‌ها تا سال ۲۰۲۷ سهمشان را در مقدار ثابتی حفظ کنند. درواقع یعنی در سال ۲۰۲۷ در این بازارهای تحت سلطه کارت، کارت‌ها سهمی تقریباً ۸۰درصدی از ارزش تراکنش‌های پایانه فروش خواهند داشت.
کیف پول‌ها نحوه استفاده مصرف‌کنندگان از کارت‌ها در بازارهای تحت سلطه کارت را تغییر می‌دهند، اما داده‌های نظرسنجی ما نشان می‌دهد که تغییری اساسی در سهم تراکنش ایجاد نمی‌کنند. شاید این وضعیت در آینده و با افزایش سهم شیوه‌های حساب‌به‌حساب و BNPL در شارژ کیف پول تغییر کند، اما به نظر می‌رسد کارت‌ها تا سال‌های زیادی جایگاه (و در بسیاری از بازارها غلبه) خود را حفظ خواهند کرد.
چالش حساب‌به‌حساب در بازارهای تحت سلطه کارت
پرداخت حساب‌به‌حساب همچنان در بازارهای سراسر جهان در حال رشد است. در سال ۲۰۲۳ حساب‌به‌حساب شیوه پرداخت پیشگام در تجارت الکترونیک در کشورهای فنلاند، مالزی، هلند، نیجریه، نروژ، لهستان، سوئد و تایلند بود. پرداخت‌های حساب‌به‌حساب متکی به سیستم‌های پرداخت آنی در حال متحول کردن چشم‌انداز پرداخت در اقتصادهای نوظهور بزرگی مثل برزیل و هند هستند.
در بازارهای نوظهوری که دولت‌ها با قدرت از سامانه‌های حساب‌به‌حساب به‌عنوان راه تقویت فراگیری مالی و ترویج پرداخت‌های دیجیتال پشتیبانی می‌کنند، این سامانه‌ها موفق شده‌اند. در بازارهای توسعه‌یافته، طرح‌های همکاری بانک‌ها استفاده از سامانه‌های حساب‌به‌حساب را ترویج می‌کنند.
رشد حساب‌به‌حساب در بازارهای تحت سلطه کارت مثل استرالیا، کانادا، بریتانیا و ایالات متحده بسیار کندتر بوده است. عامل انگیزش فروشندگان مشهود است؛ آنها میل زیادی به هزینه کمتر پذیرش پرداخت از طریق حساب‌به‌حساب دارند.
با این حال اینکه چه چیزی می‌تواند به مصرف‌کنندگان انگیزه بدهد که به پرداخت‌های حساب‌به‌حساب روی بیاورند کمتر مشهود است. مصرف‌کنندگان از کارت‌ها راضی هستند؛ شاهد این ادعا بیش از بیست تریلیون دلار هزینه‌کرد با کارت‌های اعتباری و نقدی در سال ۲۰۲۳ است. موفقیت کارت‌های پرداخت تا حد زیادی به دو عامل متکی است که مصرف‌کنندگان بیش‌ازپیش خواستار آنها هستند: اعتماد در خرید و پاداش‌های وفاداری.
سامانه‌های پرداخت حساب‌به‌حساب باید این معماهای اعتماد و پاداش را حل کنند تا تأثیر معنی‌داری بر رفتار مصرف‌کنندگان در بازارهای تحت سلطه کارت بگذارند. پاداش وفاداری و جلوگیری از کلاهبرداری اکنون خدماتی هستند که واسطه‌ها (شبکه‌های کارت، نهادهای مالی و ارائه‌دهندگان خدمات پرداخت) ارائه می‌دهند. منابع مالی لازم برای ارائه این خدمات از کارمزدهای تبادل پرداختی فروشندگان تأمین می‌شود. سامانه‌های حساب‌به‌حساب به شکلی طراحی شده‌اند که واسطه‌های کمی دارند یا اصلاً واسطه‌ای ندارند و درنتیجه هیچ سازکار بازگشت وجهی در آنها تعبیه نشده است؛ چنین سازکاری در سامانه‌های پرداخت کارتی نقش بسیار مهمی دارد. چه کسی به مصرف‌کنندگان خدمات جلوگیری از کلاهبرداری ارائه می‌دهد؟ مصرف‌کنندگان با چه انگیزه‌ای از پاداش‌های وفاداری صرف‌نظر می‌کنند؟ طرح‌های رگولاتوری برای ترویج بانکداری باز و ارائه سیستم‌های پرداخت آنی جدید به دنبال تغییر این معادله در بازارهای مصرفی بزرگ با نفوذ کارت بالا هستند. البته تاکنون که موفق نشده‌اند.
در استرالیا رئیس بانک ذخایر کشور، میشل بولاک، ناراحتی‌اش از تأخیرها در پذیرش پلتفرم پرداخت جدید و PayTo، سرویس Push Payment این بانک برای خریدهای مصرف‌کننده از کسب‌وکار را علنی کرده است. هزینه‌های بیشتر و تجربه کاربری ضعیف نگرانی‌هایی را درباره کاربرد پرداخت‌های حساب‌به‌حساب در میان ارائه‌دهندگان سیستم‌های پرداخت موروثی ایجاد کرده است. برآوردهای سال ۲۰۲۳ حاکی از کاهش سهم حساب‌به‌حساب به ۵درصد ارزش تراکنش‌های تجارت الکترونیک است، در حالی که نرخ رشد مرکب سالانه متعادل ۹درصدی تا سال ۲۰۲۷ نشان‌دهنده پذیرش تدریجی حساب‌به‌حساب است و می‌تواند در بازبینی‌های بعدی افزایش یابد.
در کانادا، پیاده‌سازی سیستم پرداخت فوری Payment Canada’s Real Time Rail یا RTR دوباره در سال ۲۰۲۳ با تأخیر روبه‌رو شد. در پایان این سال هیچ جدول زمانی مشخصی برای عرضه این سیستم ارائه نشد. بررسی‌های بیشتر درباره این سیستم در حال انجام است. با ارزیابی دوباره، برآوردها و پیش‌بینی‌های قبلی درباره ارزش پرداخت‌های حساب‌به‌حساب در کانادا کاهش یافتند.
در ایالات متحده پذیرش FedNow در اولین سال فعالیتش تقریباً حداقلی بوده است. هم‌زمان به نظر می‌رسد حضور FedNow باعث افزایش پذیرش خدمات پرداخت آنی The Clearing House، رقیب FedNow در بخش خصوصی شده است. با توجه به اینکه پیاده‌سازی‌های معدودی از موارد استفاده جذاب مصرف‌کننده به کسب‌وکار در چشم‌انداز دیده می‌شود، برآوردها و پیش‌بینی‌های مربوط به پرداخت حساب‌به‌حساب بازبینی شده و کاهش یافته‌اند.
در این شرایط، دولت بریتانیا در سال ۲۰۲۳ تهیه گزارشی را سفارش داد که در آن بررسی شود چطور می‌توان به‌طور کلی پرداخت و به‌طور ویژه بانکداری باز را در بریتانیا بهبود بخشید. پذیرش حساب‌به‌حساب در بریتانیا همچنان کم است و تاکنون هیچ تهدیدی برای تسلط کارت در این بازار محسوب نشده است. اگر طرح دولت بریتانیا موفق شود، تا سال ۲۰۲۷ سهم ارزش تراکنش‌های حساب‌به‌حساب می‌تواند به ۸ تا ۱۰درصد هزینه‌کرد تجارت الکترونیک برسد.
طرح پرداخت اروپایی یا EPI در سپتامبر ۲۰۲۳ کیف پول دیجیتال اروپایی جدیدی به نام Wero را راه‌اندازی کرد که هدف آن ترویج پرداخت‌های حساب‌به‌حساب آنی در اروپا بود. EPI در اکتبر ۲۰۲۳ خبر از اکتساب راه‌حل پرداخت هلندی iDEAL و ارائه‌دهنده پرداخت حساب‌به‌حساب لوکزامبورگی Payconiq داد. پروژه بلندپروازانه P27 کشورهای نوردیک در آوریل ۲۰۲۳ بعد از آن متوقف شد که کشورهای عضو پشتیبانی‌شان را لغو کردند و از ادامه پروژه سر باز زدند.
رشد حساب‌به‌حساب در اروپا تا حد زیادی به موفقیت پیشنهادهای جدید کمیسیون اروپا بستگی دارد که با هدف پیشبرد بانکداری باز در اکتبر ۲۰۲۳ منتشر شد. این پیشنهادها شامل الزام جدیدی برای بانک‌ها به ارائه رابط بانکداری باز و اطلاعات وضعیت پرداخت مبتنی بر API به ارائه‌دهندگان شخص ثالث می‌شود.
مصرف‌کنندگان به BNPL جذب می‌شوند
در سال ۲۰۲۳، شرکت‌های «الان بخر، بعداً پرداخت کن» همچنان با نرخ‌های بهره بالا، رگولیشن در شرف وقوع، ارزش‌گذاری‌های کمتر و تغییر ذهنیت سرمایه‌گذاران از ذهنیت رشد به هر قیمتی به ذهنیت خواستار سودآوری کوتاه‌مدت به چالش کشیده شدند. چالش‌های پیش روی شرکت‌های BNPL در زمینه مدل کسب‌وکار نتیجه کاهش محبوبیت این شیوه پرداخت نزد مصرف‌کنندگان نیست. اتفاقاً در سال ۲۰۲۳ تقاضای مصرف‌کنندگان برای BNPL به بیشترین مقدار خود رسید. در حالی که بسیاری از شرکت‌های BNPL با این چالش‌ها دست‌وپنجه نرم می‌کنند، بانک‌ها، فین‌تک‌ها، شرکت‌های بزرگ فناوری و پلتفرم‌های تجارت الکترونیک همچنان BNPL را به خدماتشان اضافه می‌کنند تا به تقاضای پایدار مصرف‌کنندگان پاسخ دهند.
بانک‌ها، شرکت‌های بزرگ فناوری، خرده‌فروش‌ها و رگولاتورها BNPL را به جریان اصلی حوزه اعتبار می‌آورند. با وجود این بادهای مخالف پرحاشیه، ارزش تراکنش‌های BNPL از ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۳ رشد ۱۸درصدی داشت. پیش‌بینی ما برای BNPL رشد مرکب سالانه ۹درصدی در تجارت الکترونیک جهانی تا سال ۲۰۲۷ است که معادل رشد کل تجارت الکترونیک است.
بادهای مخالف برندگان و بازندگان حوزه BNPL را غربال می‌کنند
هرچند شرکت‌های BNPL صرف ممکن است در کوتاه‌مدت به‌واسطه نرخ‌های بهره بالا با چالش مواجه شوند، دسته‌ای از فین‌تک‌ها، بانک‌ها، شرکت‌های بزرگ فناوری، پلتفرم‌های تجارت الکترونیک و سوپراپ‌ها همچنان BNPL را به پیشنهادهای اعتباری‌شان اضافه می‌کنند تا به تقاضای پایدار مصرف‌کنندگان برای این شیوه پرداخت پاسخ دهند.
برندگان رقابت BNPL آنهایی هستند که BNPL برایشان مدل کسب‌وکار اصلی نیست. ارائه‌دهندگان اصلی BNPL فین‌تک‌ها (PayPal Pay in 4)، شرکت‌های بزرگ فناوری (Apple Pay Later)، بانک‌ها (My Chase Plan و NAB Pay Later) و شبکه‌های کارت (Visa Installments و Mastercard Installments) هستند. گوگل در دسامبر ۲۰۲۳ اعلام کرد قصد دارد برای ارائه خدمات BNPL از طریق کیف پول گوگل‌پی با Affirm و Zip مشارکت کند. حتی بزرگ‌ترین و شناخته‌شده‌ترین برندهای BNPL جهان نیز به کسب‌وکارشان تنوع بخشیده‌اند و از BNPL صرف به پلتفرم‌های خرید تبدیل شده‌اند (Klarna) یا طیف گسترده‌ای از خدمات اعتباری متعارف را ارائه می‌دهند (Afterpay، Affirm و Zip).
حتی اگر در مطلوب‌ترین شرایط اقتصاد کلان و بخشی قرار داشته باشیم، مشخص نیست مدل ارائه BNPL صرف موفق شود یا خیر. چالش‌های سال ۲۰۲۳ باعث توقف کامل فعالیت چندین شرکت BNPL ازجمله Openpay و Latitude Pay در استرالیا، Laterpay در آلمان، myIOU در مالزی، Zest در هند و Pace در سنگاپور شد.
هرچند برخی نقش‌آفرینان مثل Zip و Clearpay (برند اروپایی Afterpay) در حال خروج از بازار اروپا هستند، دیگران مثل Klarna فرصت را غنیمت شمرده و با تداوم تقاضا برای خدمات BNPL گسترش یافته و سهم بازار بیشتری گرفته‌اند. Klarna با گزارش سود فصلی فصل سوم ۲۰۲۳ خبرهای مثبتی ارائه داد.
سرعت رشد تجارت الکترونیک در جهان کاهش یافته است
ارزش جهانی تجارت الکترونیک در سال ۲۰۲۳ از ۶.۱ تریلیون دلار بیشتر شد و حالا با سرعتی معادل دوبرابر سرعت رشد پایانه فروش در جهان رشد می‌کند. پیش‌بینی می‌شود تجارت الکترونیک تا سال ۲۰۲۷ با نرخ رشد مرکب سالانه ۹درصدی رشد کند (این رقم برای پایانه فروش ۴درصد است). درنتیجه سهم تجارت الکترونیک از کل تجارت همچنان در حال افزایش است و در سال ۲۰۲۳ به ۱۴.۴درصد رسید و پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۲۷ به ۱۷درصد برسد. در زمینه تجارت الکترونیک برای اروپا و آمریکای شمالی نرخ‌های رشد تک‌رقمی بالا (به ترتیب ۸ و ۷ درصد) و برای آسیااقیانوسیه، آمریکای لاتین و خاورمیانه و آفریقا نرخ‌های رشد دورقمی (به ترتیب ۱۱، ۱۲ و ۱۴ درصد) پیش‌بینی می‌شود.
سرعت رشد جهانی تجارت الکترونیک دوبرابر پایانه فروش است
کیک تجارت الکترونیک جهان در سال ۲۰۲۳ در مقایسه با ۲۰۲۲ به مقدار ۱۰درصد (معادل نیم تریلیون دلار آمریکا) بزرگ‌تر شد و به ۶.۱ تریلیون دلار ارزش تراکنش رسید.
پیش‌بینی می‌شود تجارت الکترونیک تا سال ۲۰۲۷ با نرخ رشد مرکب سالانه ۹درصدی بزرگ‌تر شود (این رقم برای پایانه فروش ۴درصد است) و تا این سال ارزش تراکنش در این حوزه به حدود ۸.۸ تریلیون دلار برسد.
برای اروپا و آمریکای شمالی رشد تک‌رقمی بالا و برای آسیااقیانوسیه، آمریکای لاتین و خاورمیانه و آفریقا رشد دورقمی پیش‌بینی می‌شود.
پول نقد همچنان جایگاه و اهمیتش را حفظ می‌کند
در سطح جهان ارزش تراکنش‌های نقدی با نرخ منفی ۸درصدی نسبت به سال قبل کاهش یافت و از ۶.۷ تریلیون دلار در سال ۲۰۲۲ به ۶.۱ تریلیون دلار در سال ۲۰۲۳ رسید. پیش‌بینی می‌کنیم ارزش تراکنش‌های نقدی جهانی همچنان تا سال ۲۰۲۷ با نرخ رشد مرکب سالانه منفی ۶درصدی کاهش یابد و در این سال به حدود ۴.۷ تریلیون دلار یا ۱۱درصد ارزش تراکنش‌های پایانه فروش در جهان برسد.
نقش در حال تغییر، متنوع و حیاتی پول نقد
در سال ۲۰۲۳ در دوازده بازار از چهل بازار بررسی‌شده در این گزارش، پول نقد شیوه پرداخت اصلی در تراکنش‌های پایانه فروش بود؛ این بازارها آرژانتین، کلمبیا، ژاپن، مالزی، مکزیک، نیجریه، فیلیپین، پرو، لهستان، اسپانیا، تایلند و ویتنام بودند. پیش‌بینی می‌کنیم که پول نقد تا سال ۲۰۲۷ فقط در پنج بازار کلمبیا، مکزیک، نیجریه، پرو و اسپانیا همچنان شیوه پرداخت اصلی باشد.
حتی در آلمان که پول نقد کاربرد زیادی دارد، در سال ۲۰۲۳ کارت‌های نقدی (با ۳۸درصد) از پول نقد (با ۳۶درصد) پیشی گرفتند و به شیوه پرداخت اصلی مصرف‌کنندگان آلمانی در پایانه‌های فروش تبدیل شدند. میزان استفاده از پول نقد از ۴درصد ارزش تراکنش‌ها در نروژ تا ۵۵درصد ارزش تراکنش‌ها در نیجریه متغیر بود.
با این حال پول نقد همچنان ابزار پرداخت حیاتی میلیاردها مصرف‌کننده در سراسر جهان است. در بسیاری از بازارها مصرف‌کنندگان کم‌درآمدتر، افراد محروم یا کمتر برخوردار از خدمات بانکی، به نسبت بیشتر از پول نقد استفاده می‌کنند. در دوره‌هایی که تورم زیاد است و بحران هزینه زندگی وجود دارد، مصرف‌کنندگان از طبقه‌های درآمدی مختلف به پول نقد به‌عنوان ابزار کنترل بودجه متوسل می‌شوند. از این رو گروه‌های حامی مصرف‌کننده برای محافظت از توانایی افراد در دسترسی به پول نقد لابی‌گری می‌کنند و کمپین راه می‌اندازند.
در سال ۲۰۲۳ در یکی از هر چهار بازار بررسی‌شده در این گزارش سهم پول نقد کمتر از ۱۰درصد ارزش تراکنش‌های پایانه فروش بود؛ این بازارها استرالیا، کانادا، چین، دانمارک، فنلاند، هنگ‌کنگ، هلند، نیوزیلند، نروژ و سوئد بودند.
پیش‌بینی می‌کنیم تا سال ۲۰۲۷ میزان استفاده از پول نقد در پنج کشور دیگر شامل فرانسه، سنگاپور، کره جنوبی، بریتانیا و ایالات متحده نیز به زیر آستانه ۱۰درصد ارزش تراکنش‌ها برسد.
ارزش تراکنش‌های کارت‌های پیش‌پرداخت در سال ۲۰۲۴
کارت‌های پیش‌پرداخت در اکوسیستم پرداخت جهانی نقش مهمی ایفا می‌کنند و پیش‌بینی می‌شود در سال ۲۰۲۴ ارزش جهانی تراکنش‌های این کارت‌ها در همه کانال‌ها از یک تریلیون دلار عبور کند. امروزه کارت‌های پیش‌پرداخت به‌واسطه ارائه طیف گسترده‌ای از موارد استفاده رونق دارند: از آنها به‌عنوان کارت هدیه با برچسب شخصی، کارت‌های قابل شارژ با کاربری عمومی و برای واریز مستقیم حقوق و توزیع مزایای دولتی استفاده می‌شود. کارت‌های پیش‌پرداخت برای فروشندگان، کسب‌وکارها، فین‌تک‌ها، بانک‌ها و شبکه‌های کارت کاربرد دارند.
مهم‌تر از همه اینکه کارت‌های پیش‌پرداخت برای مصرف‌کنندگان بسیار مفیدند. این کارت‌ها با فراهم کردن ابزار پرداخت الکترونیک راحت برای مصرف‌کنندگان محروم و کمتر برخوردار از خدمات بانکی به بهبود فراگیری مالی کمک می‌کنند. ضمن اینکه برای مصرف‌کنندگان حساس به حریم خصوصی و نگران از افشای اطلاعات شخصی در نشت داده‌ها، محرمانگی اطلاعات فراهم می‌کنند. همچنین، به‌عنوان هدیه، برای مصرف‌کنندگانی که می‌خواهند مخارجشان را کنترل کنند، گردشگران، افرادی که سفرهای کاری انجام می‌دهند و کارگران مهاجر نیز مفیدند.
کارت‌های پیش‌پرداخت در بازارهای متنوع نقش‌های بسیار مهمی ایفا می‌کنند
کارت‌های پیش‌پرداخت از دیرباز میان مصرف‌کنندگان ایتالیایی حساس به حریم خصوصی محبوب بوده‌اند. اداره پست ایتالیا Postepay را ارائه می‌دهد که کارت پیش‌پرداخت قابل شارژ محبوبی همراه با برند مشترک ویزا یا مسترکارت است. از Postepay می‌توان در فروشگاه‌ها، فضای آنلاین و خودپردازهای داخلی و خارجی استفاده کرد. Postepay در چشم‌انداز پرداخت ایتالیا نقش بسیار تأثیرگذاری دارد؛ درواقع در مقایسه با همه بازارهای گزارش ما، کارت‌های پیش‌پرداخت در ایتالیا بیشترین سهم را در ارزش تراکنش‌های آنلاین و فروشگاهی دارند.
GrabPay در فیلیپین GrabPay Card را ارائه می‌دهد که کارت پیش‌پرداخت دیجیتالی با برند مسترکارت است که می‌توان از آن برای خریدهای آنلاین و پرداخت حق اشتراک‌های دیجیتال استفاده کرد. دارندگان این کارت‌ها در ازای خریدهایشان امتیاز پاداش Grab دریافت می‌کنند.
در هنگ‌کنگ Octopus با مسترکارت همکاری کرده است تا نوعی کارت پیش‌پرداخت مجازی به‌نام Octopus Wallet ارائه دهد. این کارت به یک حساب پرداخت کیف پول دیجیتال Octopus وصل است و به دارنده کارت امکان خرید از همه پذیرندگان مسترکارت در جهان را می‌دهد.
در ترکیه، استفاده از کارت‌های پیش‌پرداخت در بین جمعیت محروم از خدمات بانکی در حال افزایش است. بانک‌های بزرگ با هدف فراهم کردن دسترسی به خدمات مالی، کارت‌های پیش‌پرداخت ارائه می‌دهند. برای مثال از کارت Bonus Piu متعلق به Garanti BBVA می‌توان برای برداشت پول نقد و خرید فروشگاهی و آنلاین استفاده کرد.
افزایش فراگیری مالی خبر از افول پس‌پرداخت می‌دهد
شیوه‌های پس‌پرداخت سال‌های بسیاری به مصرف‌کنندگان کمک می‌کردند خریدشان را آنلاین انجام دهند و بعد از سفارش هزینه کامل آن را با استفاده از بارکد، کیوآرکد یا پین منحصربه‌فردی در یک فروشگاه فیزیکی یا خودپرداز وابسته پرداخت کنند. اکثریت مطلق سفارش‌های پس‌پرداخت با پول نقد پرداخت می‌شوند؛ البته ممکن است شیوه‌های پرداخت فروشگاهی دیگری نیز در دسترس باشد.
هرچند در سال ۲۰۲۳ پس‌پرداخت فقط ۰.۳درصد از ارزش تراکنش‌های تجارت الکترونیک را به خود اختصاص داده بود، هنوز این شیوه در آمریکای لاتین طرفدار زیادی دارد و به‌واسطه برندهای محبوبی مثل PagoEfectivo در پرو، OXXO در مکزیک، Efecty در کلمبیا، Boleto Bancário در برزیل و Pago Facil و Rapipago در آرژانتین، در سال ۲۰۲۳ حدود ۴درصد از ارزش تراکنش‌های تجارت الکترونیک این منطقه را به خود اختصاص داد.
با این حال رشد این روند دیگر متوقف شده و در چند سال گذشته شاهد افول تدریجی پس‌پرداخت با نرخ رشد مرکب سالانه منفی ۱۳درصدی در فاصله سال‌های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۳ بوده‌ایم. بیشترین افول پس‌پرداخت در آرژانتین (با نرخ رشد مرکب سالانه ۴۵- درصدی از ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۳) و در برزیل (با نرخ ۳۵- درصدی) مشاهده شده است. این روند نزولی همان مسیر پول نقد را طی می‌کند که سهمش از تراکنش‌های پایانه فروش در پنج سال گذشته نصف شده است (در این منطقه سهم پول نقد در تراکنش‌های پایانه فروش از ۵۸درصد در سال ۲۰۱۹ به ۲۸درصد در سال ۲۰۲۳ کاهش یافته است).
کاهش استفاده از پس‌پرداخت با پذیرش شیوه‌های پرداخت دیجیتال، کاهش اتکا به پول نقد و بهبود فراگیری مالی در این منطقه هم‌زمان شده است. شیوه‌های پرداخت پس‌پرداخت اغلب به نیاز مصرف‌کنندگان محروم یا کمتر برخوردار از خدمات بانکی پاسخ می‌دهند. تلاش‌ها برای افزایش دسترسی به خدمات مالی بهبود چشمگیری در فراگیری مالی در منطقه آمریکای لاتین ایجاد کرده است. براساس داده‌های بانک جهانی، جمعیت محروم از خدمات بانکی آرژانتین از ۶۷درصد در سال ۲۰۱۱ به ۲۸درصد در سال ۲۰۲۱ کاهش یافته است؛ این رقم در برزیل از ۴۴درصد در سال ۲۰۱۱ به ۱۶درصد در سال ۲۰۲۱ رسیده و در کلمبیا از ۷۰درصد در سال ۲۰۱۱ به ۴۰درصد در سال ۲۰۲۱ رسیده است. انتظار می‌رود این روند ادامه یابد و تقاضا برای پس‌پرداخت را بیش‌ازپیش کاهش دهد.
حق انتخاب؛ مهم‌ترین مسئله مصرف‌کنندگان خرد
مقوله پرداخت اکنون بیش از همیشه شخصی است، زیرا نحوه پرداخت مصرف‌کنندگان بسته به مکان جغرافیایی و شرایط اقتصادی شخصی و آنچه می‌خرند تغییر می‌کند. ترجیح‌های مصرف‌کننده هرقدر که تأثیرگذار باشند، باز هم فقط یک نیرو در میان نیروهای بسیاری هستند که باعث چندپارگی بیشتر در اکوسیستم پرداخت جهانی می‌شوند. پیشرفت‌های فناوری، شرایط اقتصاد کلان، وضعیت سیاسی و ماهیت طرح‌های رگولاتوری همه تأثیر چشمگیری روی سیر تکامل فضای پرداخت می‌گذارند. به‌علاوه این نیروها می‌توانند باعث شکل‌گیری چشم‌اندازهای پرداخت متفاوت در بخش‌های عمودی متفاوت شوند.
با تداوم سیر تکامل خرده‌فروشی، پرداخت‌ها هر سال جذاب‌تر می‌شوند. همه‌گیری ویروس کرونا به تحول دیجیتال سرعت بخشید و خریدارانی ایجاد کرد که بیشتر به تجربه‌های پرداخت نسل بعدی عادت دارند. امروزه پرداخت‌های خرد باید دست‌کم سریع، امن و آسان باشند، اما این ویژگی‌ها دیگر به‌تنهایی کافی نیستند. مصرف‌کنندگان درباره نحوه پرداخت، بنده انتخاب هستند و درنتیجه خرده‌فروش‌ها باید بیشتر تلاش کنند تا به این تقاضای روزافزون پاسخ دهند.
شناخت مشتریان خرد اساس آمادگی برای هر نقطه‌ای در سفر خرید مشتری است که می‌تواند حق انتخاب داشته باشد. این گزاره به‌ویژه در خرده‌فروشی اقلام و خدمات غیرضروری صادق است که در آن حذف همه موانع خرید برای نهایی کردن فروش حیاتی است. پرداخت‌ها به‌شدت به موقعیت وابسته‌اند؛ هر تراکنش مجزایی شامل چندین عامل می‌شود که ممکن است به انتخاب شیوه‌های پرداخت متفاوت منجر شود.
ارائه حق انتخاب به مشتریان در خرده‌فروشی به معنی ارائه پرطرفدارترین شیوه‌های پرداخت است. برای بسیاری از افراد کارت‌ها در رأس این فهرست قرار دارند. البته هرچند که کارت‌ها در بسیاری از بازارها غالب هستند، در سال ۲۰۲۳ فقط کمی بیشتر از یک‌سوم ارزش تجارت الکترونیک جهان را به خود اختصاص داده بودند (۲۲درصد برای کارت‌های اعتباری، ۱۲درصد برای کارت‌های نقدی و ۱درصد برای کارت‌های پیش‌پرداخت). این کیف پول‌های دیجیتال هستند که با اکثریت ۵۰درصدی ارزش تراکنش‌های تجارت الکترونیک جهان در سال ۲۰۲۳ در این فضا غالب هستند. پرداخت‌های حساب‌به‌حساب و BNPL نیز به ترتیب سهمی ۷ و ۵ درصدی از ارزش تراکنش‌های تجارت الکترونیک جهان داشتند.
شیوه‌های پرداختی پیشنهادی خرده‌فروشان حتی می‌تواند عامل جذب مصرف‌کنندگان باشد؛ این مسئله پرداخت را به یکی از عناصر برجسته در موفقیت و حفظ مشتری تبدیل می‌کند. داده‌های Baymard Institute نشان می‌دهد که ۱۱درصد از خریداران آنلاین آمریکایی در سال ۲۰۲۳ به این دلیل سفارش آنلاینی را رها کرده‌اند که شیوه پرداخت دلخواه‌شان به آنها ارائه نشده بود. خیلی وقت است که می‌دانیم در تجارت الکترونیک، تجربه کاربری در زمینه پرداخت در نهایی کردن فروش و همچنین افزایش اندازه سبد خرید اهمیت بسیار زیادی دارد. حال که شیوه‌های پرداخت جایگزینی مثل BNPL محبوبیت پیدا کرده‌اند، این حرف را درباره فروش در فروشگاه نیز می‌توان تکرار کرد. بدون شک خرید به شیوه BNPL در همه بخش‌ها و دامنه‌های قیمتی امری عادی شده است. در نظرسنجی اخیر ورلدپی، ۲۱درصد از خریداران خرد و ۳۰درصد از افراد ۲۷ تا ۳۵ساله گفتند که در یک سال اخیر دست‌کم یک‌بار از BNPL استفاده کرده‌اند.
رویکرد اومنی‌چنل نیز برای ارائه حق انتخاب مناسب به مصرف‌کنندگان اهمیت بسزایی پیدا می‌کند. مصرف‌کنندگان اغلب از طریق سه کانال یا بیشتر خرید می‌کنند و پیوند زدن میان سفرهای خرید مختلفشان به تجربه کاربری بهتری منجر می‌شود و فرصت‌های بهبودیافته‌ای برای فروش و طرح‌های تشویقی ایجاد می‌کند. درواقع ۶۸درصد خریداران به ما گفتند معتقدند تجربه اومنی‌چنل یکپارچه و کاربرپسند در آینده مهم خواهد بود؛ این باور نیاز به برقراری ارتباط کامل با مصرف‌کنندگان در سراسر جهان‌های فیزیکی و دیجیتال را برجسته می‌کند.
با حساب‌شده‌تر شدن رفتارهای هزینه‌کرد خریداران، خرده‌فروشان باید انتخاب‌هایی را بررسی کنند که در همه بخش‌های سفر مشتری به او ارائه می‌دهند و مطمئن شوند هر تعاملی فرصتی برای عمیق‌تر کردن وفاداری، معرفی محصولات جدید و ایجاد فرصت‌های بیش‌فروشی فراهم می‌کند.
خریداران امروز خواهان انعطاف‌پذیری هستند. ارائه حق انتخاب دیگر امری جذاب، اما غیرضروری نیست؛ برای راضی و وفادار نگه داشتن خریداران زیرک حیاتی است.
طوفان پرداختی برای ارائه‌دهندگان خدمات مالی
نوآوری‌های هیجان‌انگیزی در پرداخت‌های خدمات مالی در حال انجام است. مطالبه مصرف‌کنندگان برای حق انتخاب در پرداخت، الزام رگولاتورها به شفافیت و خواسته سرمایه‌گذاران برای کسب بازده محرک‌های این نوآوری‌ها هستند.
بخش خدمات مالی از گذشته در نوآوری کند بوده و با چالش‌های دوگانه نیاز به حفظ تعامل‌پذیری با فناوری موجود و محدود کردن تحول‌آفرینی توسط مشتری روبه‌رو بوده است. حتی در پیشرفته‌ترین بازارهای مالی نیز هنوز رایج است که مصرف‌کنندگان با چک‌های کاغذی هزینه خدمات مالی را پرداخت کنند یا از سیستم‌های پرداخت منسوخی استفاده کنند که تسویه تراکنش‌ها در آنها چند روز طول می‌کشد.
با این حال فناوری چابک‌تر می‌شود و درها را برای نوآوری باز می‌کند. با افزایش سرعت نوآوری و هزینه نگهداری زیرساخت‌های فناوری اطلاعات، راه‌حل‌های درون‌سازمانی جای خود را به پلتفرم‌های شخص ثالث بهتر می‌دهند. وقتی هر دو گزینه «ساختن» و «خریدن» را داشته باشید، تغییر آسان‌تر می‌شود.
همه این نوآوری‌ها در زمان مناسبی اتفاق می‌افتند، زمانی که مصرف‌کنندگان در پرداخت برای خدمات مالی خواستار همان تجربه‌های بی‌نقصی هستند که در هنگام پرداخت برای قهوه یا رزرو آنلاین خودرو دارند. شرکت‌های خدمات مالی نباید جریان‌های پرداخت نهایی را فقط تا حدی بهبود بخشند که شبیه تجربه‌های رقیب‌های دیگرشان در صنعت باشند. پرداخت‌های خدمات مالی باید تجربه‌های بی‌نقصی باشند که بتوانند با تجربه‌هایی رقابت کنند که مصرف‌کنندگان در همه سفرهای دیجیتالشان به آنها عادت کرده‌اند.
حال چه چیزی تغییر می‌کند؟ برخلاف خریدهای خرد که پرداخت‌های کارتی در آنها غالب هستند، تراکنش‌های خدمات مالی از گذشته روش انتقال‌های بانکی بوده‌اند. روش‌های موروثی انتقال بانکی که اصلاً تجربه روانی نبوده‌اند، جای خود را به سیستم‌های نوآورانه‌تری مثل پرداخت‌های حساب‌به‌حساب می‌دهند که هم از بانکداری باز و هم سیستم‌های پرداخت آنی نوظهور بهره می‌برند. در سال ۲۰۲۳ پرداخت‌های حساب‌به‌حساب سهم تخمینی ۷درصدی از ارزش تراکنش‌های تجارت الکترونیک جهان داشتند و پیش‌بینی می‌شود سهمشان تا سال ۲۰۲۷ به ۸درصد برسد. راه‌حل‌های حساب‌به‌حساب اغلب مزیت‌هایی مشابه پرداخت‌های کارتی (مثل پرداخت‌های تکرارشونده متغیر) دارند، اما در عین حال به فروشندگان تسویه آنی و مزیت بسیار مهم کارمزد تراکنش کمتر ارائه می‌دهند.
امنیت بهبودیافته کیف پول‌های دیجیتال برای پرداخت‌های خدمات مالی ایدئال است. این گزاره به‌ویژه درباره تریدینگ خرد و غیرحرفه‌ای صدق می‌کند. کیف پول‌ها با احراز هویت دو عاملی و توکنیزاسیون درونی به مصرف‌کنندگان در برخورد با اطلاعات مالی شخصی تراکنش‌های امن‌تر و آرامش خیال می‌دهند. فرقی نمی‌کند از چه شیوه پرداختی در کیف پول‌ها استفاده می‌شود، سرعت، امنیت و راحتی کیف پول‌ها هم به سود مصرف‌کنندگان و هم به سود شرکت‌های خدمات مالی است.
شرکت‌های خدمات مالی باید نوآوری کنند تا از مصرف‌کنندگانی عقب نمانند که در حال بازآفرینی فضای پرداخت هستند. ارائه گزینه‌های حساب‌به‌حساب و کیف پول دیجیتال تازه شروع کار است. تجربه مشتری در پرداخت‌های حوزه خدمات مالی باید به‌قدری بهتر شود که با استاندارد جدید بالاتری مطابقت داشته باشد. مشوق‌هایی مثل پاداش می‌توانند به تغییر رفتار مصرف‌کننده کمک کنند و وفاداری را نیز بهبود بخشند.
نرم‌افزار در حال تعامل‌پذیرتر و یکپارچه‌تر شدن است، دولت‌ها در حال پیشبرد رگولیشن مطلوب خود هستند و نوآوری‌های محصول بیشتری در بازار وجود دارند. پس ارائه‌دهندگان خدمات مالی باید به تقاضای فزاینده مصرف‌کنندگان برای تجربه‌های پرداخت دیجیتال بی‌نقص واکنش نشان دهند.