عصر تراکنش ۹۹ / در میانه دهه ۱۳۸۰، زمانی که هنوز واژه «استارتاپ» در ادبیات فناوری ایران جا نیفتاده بود، دو دانشجوی نرم‌افزار در بوشهر تصمیم گرفتند ایده‌ای کوچک را به واقعیتی بزرگ تبدیل کنند. حاصل آن تصمیم، تولد «آراد» بود؛ شرکتی که از دل مرکز رشد دانشگاه بوشهر شکل گرفت و در کمتر از دو دهه، از طراحی پورتال‌های آموزشی به ساخت یکی از حیاتی‌ترین زیرساخت‌های ارتباطی کشور رسید. در گفت‌وگو با عاطفه خیابانچیان، مدیرعامل آراد، روایتی از این مسیر شنیدیم؛ مسیری که در آن، آراد همواره یک گام جلوتر از زمان خود حرکت کرده است؛ از ایجاد نخستین نسخه پلتفرم پیام تا دستیابی به پایداری در سطح اپراتوری، از توسعه «کیف پول پیامکی» تا پیوند طبیعی میان پیام و فرایند پرداخت.
خیابانچیان می‌گوید آراد «ستون خاموش ارتباطات کشور» است؛ زیرساختی که شاید دیده نشود، اما نبودش یعنی توقف بخشی از شبکه ملی ارتباطات. بااین حال، داستان آراد تنها روایت فناوری نیست؛ روایت فرهنگی است که بر استقلال، یادگیری مداوم و باور به خلق در دل محدودیت‌ها استوار است. امروز آراد، با حضور در هند و عمان، نماد تفکری است جهانی با ریشه‌ای ایرانی؛ شرکتی که خود را نه صرفاً ارائه‌دهنده سرویس، بلکه بخشی از شریان ارتباطی و مالی کشور می‌داند. در ادامه گزارشی از این گفت‌وگو را می‌خوانید.
تولد آراد: از یک هسته فناور تا برند ملی
عاطفه خیابانچیان، متولد سال ۱۳۶۴، دانش‌آموخته مهندسی نرم‌افزار از دانشگاه بوشهر و کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی از دانشگاه اصفهان است. او از سال ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۴ عضو هیئت‌مدیره شرکت آراد بود و از سال ۱۳۹۴ تاکنون مدیریت این شرکت را بر عهده دارد. وقتی از او می‌خواهیم آراد را در یک جمله توصیف کند، مکثی کوتاه می‌کند و می‌گوید: «آراد برای من فقط یک شرکت نیست؛ یک نگاه است؛ نگاهی به اینکه چگونه می‌توان در دل محدودیت‌ها، چیزی را خلق کرد.»
او معتقد است آراد حاصل باوری است به اینکه می‌توان در بستر محدودیت‌ها، خلق کرد و فناوری را در خدمت انسان قرار داد، نه برعکس. از نگاه او، آراد در طول دو دهه گذشته فقط سرویس نساخته، بلکه فرهنگی را پایه‌گذاری کرده است؛ فرهنگی مبتنی بر استقلال، نوآوری و پایداری. خیابانچیان می‌گوید: «امروز آراد بخشی از زیرساخت ارتباطی کشور است، اما در‌عین‌حال شرکتی است که جهانی فکر می‌کند و انسانی عمل می‌کند.»
تولد آراد به آبان‌ماه ۱۳۸۴ برمی‌گردد؛ جایی در مرکز رشد علم و فناوری بوشهر، جایی که خیابانچیان و عمار حیدری (که در‌حال‌حاضر رئیس هیئت‌مدیره آراد است)، هم‌دانشگاهی‌های رشته نرم‌افزار در دانشگاه آزاد بوشهر، تصمیم گرفتند ایده‌ای مشترک را به عمل تبدیل کنند. هدفشان در آغاز نه ساخت یک شرکت فناور، بلکه طراحی بستری برای «آموزش اینتراکتیو» بود. آنها می‌خواستند یادگیری را از قالب ایستا خارج کرده و به تجربه‌ای زنده و دوطرفه تبدیل کنند. خیابانچیان می‌گوید: «همان ایده کوچک، اولین هسته تفکر پلتفرمی در آراد بود؛ جایی که تعامل انسان و سیستم باید دوطرفه باشد.»
ایجاد زیرساخت‌های ارتباطی در کشور
در مسیر رشد، تیم آراد محصولات متنوعی از پورتال‌های اطلاع‌رسانی تا سامانه‌های MIS سازمانی ساخت، اما به گفته او، به‌زودی مشخص شد نقطه تمایز واقعی این شرکت در «زیرساخت ارتباطی» نهفته است؛ همان جایی که پیام، داده و تعامل از آن عبور می‌کند. همین درک، مسیر واقعی آراد را شکل داد.
به گفته خیابانچیان، در آن سال‌ها اغلب شرکت‌ها ترجیح می‌دادند از راه‌حل‌های آماده خارجی استفاده کنند، اما او و تیمش تصمیم گرفتند به‌جای واردات، زیرساخت بومی بسازند. او تأکید می‌کند: «واردات شاید سرعت بدهد، اما دانش نمی‌سازد. همین تصمیم باعث شد آراد مسیر دشوارتری را انتخاب کند، اما در عوض، دانشی بسازد که امروز نه‌تنها در ایران، بلکه در دیگر کشورها نیز کاربرد دارد. آراد از ابتدا متکی به هیچ چیز جز دانش و تلاش خودش نبود. همین استقلال، امروز بزرگ‌ترین سرمایه ماست.»
مدیرعامل آراد از روزهای آغازین دهه ۸۰ به‌عنوان یکی از سخت‌ترین دوره‌های کاری‌شان یاد می‌کند و می‌گوید:
«آن زمان نه مفهومی از استارتاپ وجود داشت، نه سرمایه‌گذار به ایده‌های فناورانه اعتماد می‌کرد، و نه بازار به پلتفرم فکر می‌کرد، و زیرساخت‌های ارتباطی کشور هم در حال شکل‌گیری بود. اما ما یک مزیت داشتیم: ایمان به مسیر. از همان ابتدا تصمیم گرفتیم صبر کنیم و بجنگیم. فناوری را یاد بگیریم، محصول بسازیم، شکست بخوریم و دوباره برخیزیم. هیچ سرمایه‌ای نداشتیم جز خودباوری و یادگیری مداوم. شاید به همین دلیل، هر بار که دیگران ناامید شدند، ما دوام آوردیم.»
روایتی از تحول آرام و پیوسته آراد
به گفته خیابانچیان، نقطه‌ای که آراد از یک تیم فناور به یک برند ملی تبدیل شد، سال ۱۳۹۰ بود؛ زمانی که نسخه دوم پلتفرم پیام این شرکت عرضه شد و برای نخستین‌بار توانست در مقیاس اپراتوری سرویس ارائه دهد. اما نقطه بلوغ واقعی، به گفته او، در سال ۱۳۹۴ و آغاز توسعه نسخه گرید تلکامی رقم خورد. او می‌گوید: «سه سال بعد، در سال ۱۳۹۷، زمانی که بانک سپه سرویس پیام بانکی خود را روی پلتفرم آراد راه‌اندازی کرد، متوجه شدم که آراد دیگر تنها یک شرکت نیست، بلکه بخشی از شریان ارتباطی کشور است و وارد سطح «برند ملی» شده‌ایم. در سال ۱۴۰۲ نسخه چهارم پلتفرم پیام آراد را عرضه کردیم؛ پلتفرمی مبتنی بر معماری مدرن، مقیاس‌پذیر و هم‌تراز با استانداردهای جهانی. این مسیر بیست‌ساله ثابت کرده که می‌توان در ایران ماند، جهانی فکر کرد و زیرساختی ساخت که حتی بانک‌ها و دولت‌ها بر آن تکیه کنند.»
تحول در آراد، به‌گفته خیابانچیان، هیچ‌گاه ناگهانی نبوده است. او می‌گوید مسیر رشد این شرکت همیشه با چشم باز و بر پایه درک آینده طی شده است. ورود آراد به حوزه سرویس‌های پیام در سال ۱۳۸۶، زمانی که SMS هنوز تنها ابزاری برای اطلاع‌رسانی ساده بود، نقطه آغاز این مسیر بود. همان زمان، خیابانچیان و هم‌تیمی‌هایش به این باور رسیدند که آینده در «پلتفرم» نهفته است، نه در یک سرویس تک‌منظوره. نسخه نخست پلتفرم پیام آراد در همان سال شکل گرفت و به‌تدریج با شناخت نیازهای اپراتورها و سازمان‌های بزرگ، تکامل یافت.
او می‌گوید: «از سال ۱۳۹۰ با توسعه نسخه دوم و تعریف مفهوم «ماژولار بودن»، و سپس با طراحی نسخه تلکامی در سال ۱۳۹۴، آراد از سطح نرم‌افزار سازمانی فراتر رفت و به زیرساختی ملی تبدیل شد. در واقع، ما هرگز محصول نمی‌سازیم؛ ما نسل بعدی ارتباطات را طراحی می‌کنیم.»
مدیرعامل آراد سپس درباره تفاوتی که بین نسل اول سامانه‌های پیامک و زیرساخت کنونی آراد وجود دارد، صحبت می‌کند و می‌گوید:
«تفاوت نسل نخست سامانه‌های پیامک با پلتفرم کنونی آراد را در «عمق فناوری» می‌دانم. در گذشته پیام فقط یک سرویس بود، اما امروز بخشی از شبکه هوشمند ارتباطی کشور است. در گذشته، زیرساخت‌ها بر پایه‌ی ارسال و دریافت ساده ساخته می‌شدند ولی در نسل جدید، زیرساخت‌ها بر پایه داده، تحلیل و تصمیم ساخته می‌شوند. پلتفرم آراد اکنون با ساختاری مقیاس‌پذیر و سیستم‌های پایش بلادرنگ، قادر است میلیون‌ها تراکنش را در هر ثانیه پردازش کند، مسیرهای ارسال را براساس MCC/MNC بهینه سازد و رفتار کاربران را تحلیل کند. امروز پیام دیگر فقط تحویل داده نمی‌شود؛ بلکه مدیریت، تحلیل و بهینه‌سازی می‌شود و همین تمایز، آراد را از یک سامانه پیامکی به یک پلتفرم ارتباطی هوشمند تبدل کرده است.»
آراد؛ لایه‌ای نامرئی در شبکه ارتباطی ایران
خیابانچیان در پاسخ به این سؤال که وقتی از پلتفرم پیام آراد صحبت می‌کنیم، از چه سطحی از فناوری حرف می‌زنیم، این‌طور می‌گوید:
«ما از سطحی حرف می‌زنیم که در آن، پیام‌رسانی بخشی از اکوسیستم فناوری کشور است. پلتفرم آراد نه یک اپلیکیشن است و نه یک سرویس API ساده؛ بلکه لایه‌ای از زیرساخت است که بانک‌ها، اپراتورها و سازمان‌ها روی آن تعامل می‌کنند. این پلتفرم مجموعه‌ای از موتورهای تحویل، سیستم‌های توزیع هوشمند، فایروال‌های امنیتی و ماژول‌های تحلیل بلادرنگ را شامل می‌شود. وقتی بانکی پیام OTP برای کاربرش می‌فرستد، شاید نداند در لایه زیرین، آراد است که مسیر را تعیین می‌کند و پیام را به شکل امن به مقصد می‌رساند. ما ستون خاموش ارتباطاتیم؛ دیده نمی‌شویم، اما نبودمان یعنی توقف بخشی از شبکه کشور.»
مدیرعامل آراد از حفظ پایداری در مقیاس اپراتوری به‌عنوان دشوارترین چالششان یاد می‌کند. پایداری در سطح اپراتوری یعنی «هیچ توقفی مجاز نیست»، حتی برای لحظه‌ای کوتاه. او توضیح می‌دهد که آراد برای رسیدن به چنین سطحی، به‌جای رشد بی‌برنامه، به سمت معماری ماژولار و پایش پیوسته حرکت کرد. او توضیح می‌دهد: «هر جزء سیستم در آراد می‌تواند بدون اختلال در سایر اجزا به‌روزرسانی شود؛ این یعنی «توسعه مداوم بدون ریسک توقف». از سال ۱۳۹۴ نیز سیستم‌های مانیتورینگ لایه‌ای و ساختارهای خودترمیم در آراد پیاده‌سازی شدند و نتیجه آن، دستیابی به بیش از ۹۹.۹۹ درصد پایداری سرویس در طول سال‌های گذشته بوده است؛ عددی که در سطح اپراتوری بسیار ارزشمند است.»
وقتی تاب‌آوری بخشی از معماری می‌شود
او درباره عبور از بحران‌ها نیز می‌گوید که پایداری آراد حاصل «طراحی برای ناپایداری» بوده است. تیم او از ابتدا فرض کرده بود که محیط همیشه پایدار نخواهد بود؛ تحریم‌ها، قطعی‌ها، تغییر مقررات یا حملات امنیتی جزئی از واقعیت‌اند. بنابراین پلتفرم آراد برای مقاومت ساخته شد، نه برای شرایط ایده‌آل: «ما ساختارهای چندلایه‌ای طراحی کردیم تا هیچ وابستگی حیاتی وجود نداشته باشد. ارتباطات به‌صورت Failover و Multi-Path طراحی شدند. اگر یکی از مراکز داده از مدار خارج شود، ترافیک به‌صورت خودکار به مسیرهای جایگزین منتقل می‌شود. در طول دو دهه، حتی در بحرانی‌ترین شرایط، سرویس‌های آراد برای مشتریان حیاتی کشور، از جمله بانک‌ها، بدون توقف ادامه یافته‌اند. این ماندگاری، اتفاقی نیست؛ نتیجه فلسفه‌ای است که ما از روز اول در معماری لحاظ کردیم.»
اعتماد؛ سرمایه‌ای که با عملکرد ساخته شد
اعتماد نهادهای حساس به آراد، به‌گفته خیابانچیان، نه از طریق ادعا بلکه با عملکرد ساخته شده است. او می‌گوید: «اعتماد ساخته نمی‌شود، بلکه به دست می‌آید. ما هرگز تلاش نکردیم چیزی را ادعا کنیم؛ فقط نشان دادیم. وقتی بانکی با داده‌های میلیون‌ها کاربر سروکار دارد، امنیت و ثبات برایش حیاتی است. آراد توانست با ارائه عملکرد بدون خطا و شفافیت در گزارش‌دهی، اعتماد ایجاد کند. در واقع، آراد برای بسیاری از بانک‌ها به شریک زیرساختی آنها تبدیل شده، نه یک تأمین‌کننده. این یعنی ما بخشی از سیستم عملیاتی‌شان هستیم، نه فقط یک سرویس‌دهنده. این نوع رابطه بر پایه اعتماد فنی و اخلاقی ساخته می‌شود؛ چیزی که در دنیای فناوری، کمیاب است.»
حضور در کلاس جهانی، با تکیه بر دانش بومی
در پاسخ به پرسشی درباره جایگاه آراد در خاورمیانه، خیابانچیان تأکید می‌کند که این شرکت اکنون در مرحله «حضور» است نه مقایسه. او می‌گوید: «آراد امروز از نظر حجم تراکنش، گستره سرویس و پایداری در بالاترین سطح و در کلاس جهانی فعالیت می‌کند، اما آنچه تمایز ایجاد می‌کند، عمق دانش و استقلال فناوری ماست. ما از ابتدا محصول را از صفر ساخته‌ایم و همین باعث شده بتوانیم با بازارهای متنوع، از بانک‌های ایرانی تا پلتفرم‌های ترید جهانی، کار کنیم. جایگاه واقعی آراد، شرکت فناور ایرانی است که بدون وابستگی خارجی، در حال رقابت در سطح بین‌المللی است.»
او در ادامه از محصول Arad Omni Switch به‌عنوان نماد نوآوری شرکت آراد یاد می‌کند؛ محصولی که تلفیقی از دانش مخابرات، تحلیل داده و مهندسی نرم‌افزار است و نقش «مغز پنهان زیرساخت پیام کشور» را دارد: «همان جایی که تصمیم گرفته می‌شود هر پیام از کجا و چگونه برود. این سطح از هوشمندی و مقیاس‌پذیری، برای هر کشوری یک دارایی استراتژیک است. ما توانستیم آن را در ایران بسازیم؛ بومی، مقیاس‌پذیر و با استاندارد جهانی.»
آراد در خط مقدم ادغام پیام و پرداخت
خیابانچیان آینده پلتفرم‌های پیام را در گرو هوش مصنوعی می‌داند. او می‌گوید: «هوش مصنوعی در آینده پلتفرم‌های پیام نقش محوری دارد. ما هم‌اکنون در حال توسعه سیستم‌های تحلیل محتوای پیام، پیش‌بینی الگوهای ارسال، و تشخیص اسپم مبتنی بر هوش مصنوعی هستیم. هوش مصنوعی به ما کمک می‌کند ترافیک را هوشمندتر هدایت کنیم، رفتار کاربران را درک کنیم و امنیت را پویا کنیم. در نسخه جدید پلتفرم آراد، بخش‌هایی مانند Duplicate Detection، Content Scoring و Adaptive Routing به‌صورت AI-Driven طراحی شده‌اند. هدف ما این است که پلتفرم بتواند تصمیم بگیرد، یاد بگیرد و خود را بهبود دهد، درست مثل یک سیستم زنده.»
به باور او، گام بعدی در مسیر تحول، ادغام پیام و پرداخت است؛ اتفاقی که در آراد از هم‌اکنون آغاز شده است. او توضیح می‌دهد: «ما معتقدیم پیام، کانال طبیعی پرداخت است. چرا باید کاربر از بستر ارتباطی خود خارج شود تا تراکنش انجام دهد؟ پلتفرم آراد اکنون امکان پرداخت درون‌پیامی (In-Message Payments) را فراهم کرده است؛ قابلیتی که به کاربران اجازه می‌دهد بدون نیاز به اپلیکیشن یا مرورگر، تراکنش خود را در همان بستر پیام تأیید کنند. این ادغام، آینده تعامل انسان و سرویس است؛ بی‌واسطه، امن و طبیعی و آراد در خط مقدم این تحول ایستاده است.»
روایت شکل‌گیری «اکوسیستم تعامل و تراکنش» در آراد
در کنار پیام، آراد در حوزه پرداخت هم حضور پررنگی دارد. خیابانچیان می‌گوید ورود آراد به حوزه پرداخت، تصمیمی ناگهانی نبود، بلکه نتیجه‌ای طبیعی از مسیر تحول پلتفرم پیام بود. او توضیح می‌دهد که بانک‌ها نخستین مشتریان آراد در حوزه پیام بودند، اما با گذر زمان، نیاز آنها از ارسال پیام فراتر رفت. بانک‌ها دیگر فقط به اطلاع‌رسانی نیاز نداشتند، بلکه به بستری برای «تعامل هوشمند با کاربر در لحظه و در کانال امن» احتیاج پیدا کردند. از همین‌جا ایده‌ی اتصال زیرساخت پیام به زیرساخت پرداخت شکل گرفت؛ پیوندی که آراد از سال ۱۳۹۷، هم‌زمان با همکاری با بانک سپه، آن را آغاز کرد.
او می‌گوید: «همان‌جا متوجه شدیم که بزرگ‌ترین ضعف در فرایند پرداخت، نبود لایه‌ی ارتباطی باثبات است. اگر پرداخت قرار است قابل اعتماد باشد، باید با کاربر در لحظه و در کانال درست صحبت کند. این همان کاری است که آراد به‌خوبی انجام می‌داد. بنابراین پرداخت برای ما فقط یک محصول نبود؛ گامی دیگر در ساختن یک اکوسیستم کامل بود.»
آراد سال‌ها در حوزه پیام و زیرساخت ارتباطی فعال بوده است. او درباره اینکه چه شد تصمیم گرفتند مفهوم «پرداخت» و «کیف پول» را وارد اکوسیستم ارتباطی خود کنند نیز صحبت می‌کند: «زمانی که شرکتی سال‌ها در نقطه اتصال کاربر و بانک فعالیت می‌کند، درمی‌یابد که پیام، صرفاً ابزار اطلاع‌رسانی نیست؛ بلکه دروازه‌ی تعامل است. لحظه‌ای که کاربر پیام تراکنشی یا OTP را دریافت می‌کند، دقیقاً همان لحظه‌ای است که تصمیم مالی شکل می‌گیرد. از همین نگاه بود که فکر کردیم که چرا این «لحظه تصمیم» باید جدا از «امکان انجام عمل مالی» باشد؟ چرا تجربه ارتباط و تجربه پرداخت نباید یکپارچه باشند؟ از همین‌جا رویکرد ما شکل گرفت. به جای ساخت یک درگاه پرداخت دیگر، زیرساختی طراحی کنیم که پرداخت را به بخشی طبیعی از تعامل کاربر تبدیل کند.»
خیابانچیان سه اصل کلیدی این رویکرد را چنین توصیف می‌کند: یکپارچگی ارتباط و تراکنش، مقیاس‌پذیری در سطح بانکی، و طراحی تجربه‌ای ساده برای کاربر نهایی. او می‌گوید این سه محور، مسیر شکل‌گیری مدل «کیف پول پیامکی به‌عنوان سرویس» را هموار کرد؛ مدلی که نقطه شروع نوآوری‌های بعدی آراد بود.
تولد کیف پول پیامکی آراد
او در توضیح مدل «کیف پول به‌عنوان سرویس» می‌گوید: «وقتی از کیف پول پیامکی صحبت می‌کنیم، منظور یک اپلیکیشن جدید یا یک ابزار ساده پرداخت نیست؛ بلکه زیرساختی مالی است که می‌تواند در مقیاس سازمانی پیاده شود. در این مدل، کیف پول دیگر محصولی مستقل نیست، بلکه لایه‌ای بنیادین در معماری تجربه کاربر است که می‌تواند از بانکداری تا پیام‌رسانی را در بر گیرد. آراد با همین رویکرد، مفهوم کیف پول را از «محل ذخیره پول» به «موتور مدیریت تعاملات مالی و ارتباطی» ارتقا داد. اینجا بود که ایده‌ی اتصال زیرساخت کیف پول به زیرساخت پیام به‌صورت کاملاً طبیعی و بدون واسطه به ذهن ما رسید. ما متوجه شدیم اگر بتوانیم «مدیریت هزینه پیام» را هوشمند و پویا کنیم، نه‌تنها هزینه‌های بانک‌ها کاهش می‌یابد، بلکه کاربر در مرکز تعامل مالی قرار می‌گیرد.»
به گفته خیابانچیان، این رویکرد در نهایت منجر به تولد «کیف پول پیامکی» شد؛ ایده‌ای که از یک نیاز واقعی بانک‌ها سرچشمه گرفت. او می‌گوید:
«بانک‌ها روزانه میلیون‌ها پیام ارسال می‌کنند، اما هزینه آن را به‌صورت ثابت و بدون بازگشت پرداخت می‌کنند. ما فکر کردیم چرا این هزینه نتواند به فرصت تبدیل شود؟ در مدل کیف پول پیامکی، برای هر مشتری یک کیف پول اختصاصی تعریف می‌شود که شارژ آن برای ارسال پیام‌های OTP، تراکنشی یا اطلاع‌رسانی استفاده می‌شود. اگر موجودی کیف پول تمام شود، سیستم به‌صورت خودکار ارسال را متوقف می‌کند تا هزینه بیهوده مصرف نشود. این مدل نه‌تنها هزینه بانک‌ها را کاهش داده، بلکه شفافیت و اختیار را به کاربران بازگردانده است. به همین دلیل، کیف پول پیامکی یکی از کاربردی‌ترین نوآوری‌های آراد در بانکداری دیجیتال شد. کیف پول پیامکی فقط مدیریت هزینه نیست؛ بلکه بازگرداندن کنترل تجربه ارتباط به کاربر است.»
از اعتماد بانک‌ها تا شکل‌گیری «پرداخت در پیام»
اعتماد بانک‌ها به یک شرکت فناور کار ساده‌ای نیست. مدیرعامل شرکت آراد می‌گوید اعتماد فنی و امنیتی بانک‌ها به این شرکت با زمان و شفافیت به دست آمد، نه با وعده و ادعا. به گفته او، آراد از روز نخست با رویکرد Enterprise فعالیت کرده و تمامی استانداردهای امنیتی، مانیتورینگ، SLA و گزارش‌دهی را در سطح حرفه‌ای پیاده کرده است. او می‌گوید: «بانک‌ها به داده‌هایشان حساس‌اند و ما هم با همین حساسیت رفتار کردیم. ما همیشه امنیت را در بالاترین اولویت قرار داده‌ایم. گواهی‌های فنی، لاگ‌های قابل‌ممیزی و پاسخ‌گویی مستقیم به تیم‌های فنی بانک باعث شد این اعتماد به‌صورت طبیعی شکل بگیرد. اعتماد، نتیجه حرف نیست؛ نتیجه رفتار پیوسته در طول سال‌هاست و آراد این مسیر را بدون میان‌بر طی کرد.»
اما تفاوت مدل پرداخت آراد با شرکت‌های PSP کجاست؟ خیابانچیان توضیح می‌دهد که در حالی‌که PSPها عموماً در لایه پردازش تراکنش فعالیت می‌کنند، آراد در لایه ارتباط و تصمیم‌سازی قرار دارد. به بیان ساده‌تر، او می‌گوید: «PSP پول را منتقل می‌کند، اما آراد تجربه پرداخت را می‌سازد. در واقع، PSP یک مسیر پرداخت را باز می‌کند و آراد مسیر را تحلیل، بهینه‌سازی و کنترل می‌کند. ما به بانک‌ها و شرکت‌ها امکان می‌دهیم پرداخت را در دل ارتباط قرار دهند. مثلاً کاربر بتواند مستقیماً از طریق پیامک، پوش‌نوتیفیکیشن یا حتی پیام درون‌سیستمی پرداخت را انجام دهد. این مدل نه‌تنها تجربه را ساده‌تر می‌کند، بلکه امنیت را هم افزایش می‌دهد چون کاربر از بستر آشنا و تأییدشده خودش خارج نمی‌شود.»
به گفته او، ایده «پرداخت در پیام» در شرکت آراد نه‌تنها در مرحله طراحی، بلکه در حال اجراست. پلتفرم‌های آراد امروز امکان انجام تراکنش مالی را در همان محیط پیام فراهم کرده‌اند. خیابانچیان می‌گوید: «کاربر پیام تراکنشی را دریافت می‌کند و همان‌جا با لمس یک دکمه، پرداخت را انجام می‌دهد؛ بدون ورود به اپلیکیشن یا درگاه جداگانه. این تجربه از نظر کاربر ساده و از نظر امنیت، چندین برابر ایمن‌تر است چون در بستر احراز‌هویت‌شده انجام می‌شود. در آینده، پیام نه‌فقط حامل اطلاع، بلکه درگاه پرداخت خواهد بود و آراد یکی از نخستین شرکت‌هایی است که این آینده را عملی کرده است.»
آراد و معماری APIمحور
در بخش دیگری از این گفت‌وگو، خیابانچیان به موضوع بانکداری باز اشاره می‌کند و آن را فرصتی برای تحول می‌داند، نه تهدید. به گفته او، آراد از سال‌ها پیش زیرساخت‌های APIمحور خود را توسعه داده تا بتواند با رویکرد بانکداری باز سازگار شود. او تأکید می‌کند: «بانکداری باز یعنی شکستن مرز بین بانک و مشتری. آراد از ابتدا با همین فلسفه ساخته شد؛ ساخت اکوسیستمی باز، شفاف و دردسترس برای همه.»
در کنار این نگاه فنی، هوش مصنوعی نیز در مرکز تحول آراد قرار دارد. خیابانچیان توضیح می‌دهد که در معماری فعلی این پلتفرم، هوش مصنوعی نه‌تنها ابزاری کمکی، بلکه مغز تحلیلی سیستم است: «هر تراکنش برای ما یک داستان است: زمان، رفتار کاربر و دستگاه او. ما با تحلیل این داده‌ها، ریسک را پیش‌بینی می‌کنیم، مسیر پرداخت را بهینه می‌سازیم و حتی الگوی تقلب را تشخیص می‌دهیم. در سیستم‌های آراد هوش مصنوعی در سه سطح پیش‌بینی رفتار کاربر، تشخیص تقلب و انحراف تراکنش‌ها و بهینه‌سازی خودکار مسیر پرداخت نقشی حیاتی دارد. در واقع، هوش مصنوعی از پرداخت‌های گذشته می‌آموزد تا پرداخت‌های آینده را بی‌نقص‌تر کند.»
آینده بانکداری دیجیتال، در بسترهای ارتباطی زنده
در پایان، وقتی از او می‌پرسیم آراد چه تصویری از آینده بانکداری دیجیتال دارد، می‌گوید: «به نظرم بانک در آینده دیگر یک ساختمان نیست، بلکه یک تعامل است. مشتری در آینده با پیام، صدا یا لمس ساده تراکنش انجام می‌دهد، موجودی‌اش را می‌بیند یا وام درخواست می‌کند و پشت همه این تجربه‌ها، زیرساختی مثل آراد قرار دارد که ارتباطات را امن، بلادرنگ و هوشمند مدیریت می‌کند. به همین دلیل من باور دارم بانکداری دیجیتال آینده نه در اپلیکیشن‌ها، بلکه در بسترهای ارتباطی زنده شکل می‌گیرد، همان جایی که آراد از سال‌ها پیش حضور دارد.»
رهبری زنان در صنعت فناوری و فین‌تک
حضور زنان در جایگاه‌های مدیریتی فناوری، همچنان به‌اندازه کافی پررنگ نیست، اما عاطفه خیابانچیان از معدود زنانی است که توانسته در قلب این صنعت مردانه، جایگاهی پایدار و الهام‌بخش بسازد. او می‌گوید در آغاز راه هیچ مسیر مشخصی برایش وجود نداشت و باید همه چیز را از نو تعریف می‌کرد. به گفته او، فضای فناوری با چهره‌های مردانه شناخته می‌شد، اما باور داشت که در این صنعت، توانایی از جنسیت مهم‌تر است.
خیابانچیان توضیح می‌دهد: «یاد گرفتم برای ایستادن در برابر فشارها، به جای واکنش، «استاندارد» بسازم. اگر چیزی را در محیط کاری نمی‌دیدم، خودم ایجادش می‌کردم. با همین ذهنیت، تیم آراد را شکل دادیم؛ تیمی که در آن توانایی، تخصص و تعهد معیار هستند، نه جنسیت. امروز خوشحالم که زنان بیشتری در تیم‌های فنی ما حضور دارند و همان مسیری را که روزی سخت بود، حالا آسان‌تر و طبیعی‌تر طی می‌کنند.»
وقتی از او درباره تفاوت نگاه مدیریتی‌اش با مدیران سنتی می‌پرسیم، پاسخ می‌دهد که تفاوت اصلی در نوع گوش دادن است. به گفته خیابانچیان، بسیاری از مدیران فقط برای پاسخ دادن گوش می‌دهند، اما او تلاش می‌کند برای درک کردن گوش دهد:
«در فناوری جزئیات کوچک تفاوت‌های بزرگ می‌سازند و اگر مدیر نتواند این جزئیات را از زبان تیم بشنود، تصمیمات بزرگش اشتباه خواهند بود. مدیریت را نه ابزاری برای دستور دادن، بلکه فرصتی برای اعتماد کردن می‌دانم و معتقدم اعتماد می‌سازد، اما کنترل محدود می‌کند. در آراد یاد گرفته‌ایم که به‌جای پیگیری ساعت کار، به خروجی و ارزش‌آفرینی تیم نگاه کنیم. این رویکرد شاید غیرسنتی باشد، اما دقیقاً همان چیزی است که آراد را در مسیر بیست‌ساله‌اش زنده نگه داشته است.»
اعتمادبه‌نفس؛ حلقه مفقوده در مسیر رشد زنان
در بخش دیگری از این گفت‌وگو، خیابانچیان به مسئله حضور کم‌رنگ زنان در جایگاه‌های تصمیم‌گیری اشاره می‌کند و آن را نه ناشی از نبود استعداد، بلکه ناشی از کمبود باور می‌داند. او می‌گوید: «در حوزه فناوری، ورود آسان است اما ماندن سخت. چون استمرار، تاب‌آوری و خودباوری می‌خواهد. در این سال‌ها دیده‌ام زنانی که توانمند و دقیق‌اند، اما اعتمادبه‌نفس لازم برای دیده‌شدن را ندارند. من همیشه به آنها می‌گویم: «اگر جای خودت را تعریف نکنی، دیگران برایت تعریف می‌کنند.» به همین دلیل، در آراد همیشه تلاش کرده‌ام فضاهایی بسازم که زنان بتوانند نه به‌عنوان سهمیه، بلکه به‌عنوان ستون سازمان رشد کنند. موفقیت واقعی زمانی اتفاق می‌افتد که حضور زنان در تیم فنی، دیگر خبر نباشد؛ بلکه عادی شود.»
خیابانچیان در ادامه به یکی از تصمیم‌های جسورانه خود اشاره می‌کند؛ تصمیمی که ابتدا با مخالفت مواجه شد اما در نهایت درست از آب درآمد: بین‌المللی شدن آراد. بسیاری از همکارانش آن زمان این اقدام را پرریسک می‌دانستند، به‌ویژه در شرایط اقتصادی ایران، اما او باور داشت اگر می‌خواهند جهانی شوند، باید با جهان حرف بزنند، نه فقط درباره آن فکر کنند. به گفته او، شروع ساده بود اما با پشتوانه تجربه و تخصص. امروز حضور آراد در بازارهایی مانند هند، علاوه بر فرصت تجاری، به فرصتی برای یادگیری و تبادل فرهنگی تبدیل شده است. او تأکید می‌کند: «گاهی مسیر درست همان مسیری است که دیگران از آن می‌ترسند.»
وقتی از او می‌خواهیم پیامی برای دختران جوان علاقه‌مند به فناوری بگوید، لحظه‌ای مکث می‌کند و می‌گوید: «در دنیایی که سرعت از عمق مهم‌تر شده، شما انتخاب کنید که عمیق باشید. فناوری هر روز تغییر می‌کند، اما انسانیت نباید قربانی این تغییر شود. اگر به دنیای فناوری می‌آیید، قلب‌تان را جا نگذارید. دقیق بودن زیباست، اما دلسوز بودن ماندگارتر است. به یاد داشته باشید: جهان به مهربانی هوشمند نیاز دارد، نه قدرتِ بی‌احساس.»
او باور دارد که مدیریت واقعی در بحران معنا پیدا می‌کند. از نظر او، بحران برای مدیر همان کاری را می‌کند که فشار برای الماس؛ شکل واقعی‌اش را نشان می‌دهد. خیابانچیان می‌گوید در سخت‌ترین روزها (از بحران‌های اقتصادی تا تحریم‌ها و دوران کرونا) همیشه سعی کرده آرامش را به تیم منتقل کند، نه از آنها انتظارش را داشته باشد: «وقتی دیگران نگران‌اند، مدیر باید نقطه ثبات باشد. رمز عبور آراد در تمام بحران‌ها، ایمان به کار بود؛ نه به شرایط.»
فرهنگ سازمانی و DNA آراد
وقتی از خیابانچیان درباره رمز ماندگاری آراد در دو دهه فعالیتش می‌پرسیم، پاسخ او خلاصه و عمیق است: «راز ماندگاری آراد در احساس تعلق است.» او توضیح می‌دهد که آراد هیچ‌گاه تیمی برای «انجام کار» نساخته، بلکه مجموعه‌ای از افرادی را گرد هم آورده که به یک هدف و باور مشترک ایمان دارند. به گفته او، هر عضوی از تیم می‌داند کاری که انجام می‌دهد بخشی از یک تصویر بزرگ‌تر است؛ تصویری که به زیرساخت ارتباطی کشور گره خورده است: «ما یاد گرفتیم موفقیت، حاصل رقابت درون تیم نیست، حاصل هماهنگی است. هرکس در آراد جای خودش را دارد؛ و همین حس «من دیده می‌شوم» باعث شده بسیاری از افراد، بیش از یک دهه کنار ما بمانند.»
در ادامه این گفت‌وگو، او درباره مفهوم «استقلال» در آراد می‌گوید: «این واژه هرگز به‌معنای تنهایی نبوده، بلکه به‌معنای «اتکا به دانایی» است. در سال‌هایی که بسیاری از شرکت‌ها ترجیح می‌دادند به فناوری‌های وارداتی تکیه کنند، ما در آراد راه سخت‌تر اما اصیل‌تری را انتخاب کردیم: ساخت و فهم فناوری از پایه. هر خط از کد و هر تصمیم معماری در آراد نتیجه تجربه و یادگیری خود ماست. همین دانش بومی، اعتمادبه‌نفسی به ما داده تا بدون وابستگی رشد کنیم.»
او باور دارد وابستگی همیشه هزینه‌ای دارد و آن هزینه، از دست دادن اختیار است. به گفته او، استقلال یعنی توانایی خلق مسیر تازه در جهانی که مدام تغییر می‌کند و آراد بارها این توانایی را در عمل نشان داده است.
مدیرعامل آراد درباره شناسایی استعدادها در این شرکت نیز صحبت می‌کند و می‌گوید آراد به‌دنبال «کامل‌ترین افراد» نیست، بلکه دنبال کسانی است که «می‌خواهند کامل‌تر شوند». او تأکید می‌کند که مهارت فنی تنها معیار نیست؛ طرز فکر، کنجکاوی و نظم ذهنی از اهمیت بیشتری برخوردارند: «بسیاری از مدیران فعلی آراد، روزی کارآموزانی بوده‌اند که با اشتیاق شروع کردند و در محیطی رشد کردند که به‌جای رقابت، به یادگیری پاداش می‌داد. ما یاد گرفته‌ایم اگر محیط رشد بسازیم، استعداد خودش را نشان می‌دهد. آدم‌ها شرکت را ترک نمی‌کنند، فرهنگ را ترک می‌کنند. اگر فرهنگ درست باشد، تیم خودش می‌ماند.»
فرهنگ یادگیری مداوم در تاروپود آراد
وقتی از تغییر نگاه مدیریتی‌اش طی این سال‌ها سؤال می‌کنیم، می‌گوید فلسفه مدیریت برایش به‌کلی دگرگون شده است. روزی مدیریت را در کنترل و نظم می‌دید، اما امروز آن را در اعتماد و رهاسازی در جای مناسب معنا می‌کند. او می‌گوید: «یاد گرفتم به‌جای تصمیم‌گیری برای همه، گوش بدهم و اشتباهات تیم را بخشی از مسیر رشد ببینم. قدرت واقعی در توزیع قدرت است، نه تمرکز آن. معتقدم مدیر موفق کسی است که فضا را برای رشد دیگران فراهم کند، حتی اگر آنها از خودش قوی‌تر شوند.»
خیابانچیان از روح یادگیری در آراد نیز صحبت می‌کند؛ فرهنگی که به‌گفته او در تاروپود شرکت نهادینه شده است. هیچ پروژه‌ای بدون بازبینی و تحلیل نهایی تمام نمی‌شود و هر هفته جلسات آموزشی برگزار می‌شود تا یکی از اعضا موضوعی تازه ارائه دهد؛ از هوش مصنوعی تا مهارت‌های فردی. او می‌گوید: «در آراد یادگیری فقط وظیفه نیست، لذت است. هر نسخه جدید از محصول، حاصل بلوغ فنی و فکری تیم است. ما هر روز یاد می‌گیریم، چون توقف یعنی عقب‌ماندن.»
از هند آموختیم که به زبان جهانی فکر کنیم
خیابانچیان از آن مدیرانی است که جهانی‌شدن را نه رؤیا، بلکه ضرورتی برای بقا می‌دانند. او تأکید می‌کند که فناوری اگر در مرزها بماند، می‌میرد. به گفته او، آراد از همان آغاز می‌دانست که برای حفظ نوآوری باید خودش را در معرض چالش‌های جهانی قرار دهد:
«ورود به بازارهای بین‌المللی برای آراد صرفاً یک تصمیم اقتصادی نبود، بلکه گامی برای یادگیری در سطح جهانی بود. ما می‌خواستیم خودمان را محک بزنیم. وقتی وارد بازار هند شدیم، با شرکت‌هایی روبه‌رو شدیم که سال‌ها تجربه صادرات نرم‌افزار داشتند. همین مواجهه ما را دقیق‌تر و مستندتر کرد و به ما یاد داد که باید به زبان جهانی فکر کنیم. امروز حضور آراد در کشورهای مختلف فقط نشانه رشد نیست؛ بلکه نشانه بلوغ فکری و سازمانی است.»
او در توضیح چرایی انتخاب هند به‌عنوان یکی از نخستین مقاصد بین‌المللی‌شان، می‌گوید: «هند بزرگ‌ترین آزمایشگاه فناوری ارتباطی دنیاست؛ جایی با صدها اپراتور، هزاران سرویس پیام‌رسان و میلیون‌ها کاربر هم‌زمان. اگر محصولی در هند موفق شود، تقریباً در هر جای دیگری از دنیا می‌تواند کار کند. ما هند را انتخاب کردیم چون هم چالش است و هم فرصت. حضور شرکت Arad Infotech در هند به ما کمک کرد تا محصولاتمان را با استانداردهای بین‌المللی منطبق کنیم و شبکه‌ای از همکاری‌های فنی و تجاری شکل دهیم. برای ما، هند فقط بازار نیست؛ دانشگاهی زنده است که هر روز درس جدیدی به ما یاد می‌دهد.»
عمان؛ پلی میان شرق و غرب برای آراد
در ادامه، از او درباره نقش عمان در مسیر جهانی آراد می‌پرسیم. او معتقد است عمان دروازه ورود آراد به خاورمیانه و شمال آفریقاست و انتخاب این کشور، تصمیمی استراتژیک بوده است: «با تأسیس شرکت در عمان، یک پل میان شرق و غرب ایجاد کردیم. عمان موقعیتی بی‌نظیر دارد و برای ما فقط دفتر بین‌المللی نیست، بلکه پایگاه تفکر منطقه‌ای است. در عمان پروژه‌هایی در حال اجراست که هم به بازار عربی نزدیک‌اند و هم با زبان فنی جهانی سازگارند. هدف ما از حضور در عمان نه صرفاً صادرات محصول، بلکه انتقال مدل همکاری و فناوری ایرانی است؛ مدلی که تلفیقی از اخلاق حرفه‌ای و استاندارد فنی است.»
درس‌هایی از جهانی‌شدن
او همچنین به حضور آراد در نمایشگاه MWC اسپانیا اشاره می‌کند و آن را نقطه‌ای نمادین در مسیر جهانی‌شدن این شرکت می‌داند. به گفته مدیرعامل آراد، حضور در این رویداد صرفاً شرکت در یک نمایشگاه نبود، بلکه بیانیه‌ای بود از آمادگی آراد برای دیده‌شدن در سطح جهانی. او در این خصوص توضیح می‌دهد: «در سال‌هایی که شرکت‌های ایرانی کمتر در عرصه‌های بین‌المللی حضور داشتند، ما تصمیم گرفتیم با نام واقعی و برند رسمی Arad Infotech در بارسلونا شرکت کنیم. آنجا با شرکت‌های بزرگ اروپایی و آسیایی گفت‌وگو کردیم و فهمیدیم که سطح فناوری ما کاملاً رقابتی است. این تجربه برای تیم ما مثل عبور از مرز ذهنی بود: از اینکه «می‌توانیم رقابت کنیم»، به این باور که «ما بخشی از بازی جهانی هستیم».»
اما جهانی‌شدن آسان نیست. خیابانچیان بزرگ‌ترین چالش این مسیر را درک تفاوت‌های فرهنگی و مدیریتی می‌داند و می‌گوید: «فناوری زبان مشترک دارد، اما فرهنگ نه. در هند باید صبور بود، در عمان باید رسمی رفتار کرد و در اروپا باید دقیق و مستند حرف زد. سازگاری با نظام‌های بانکی و قوانین کشورهای مختلف نیز تجربه‌ای آموزنده اما پیچیده بوده است. جهانی‌شدن فقط فروش محصول نیست؛ یعنی تغییر در طرز فکر، در روش همکاری و در شیوه تصمیم‌گیری.»
از اصفهان تا بمبئی و مسقط؛ یک ارزش مشترک
در پاسخ به پرسشی درباره حفظ یکپارچگی تیم در کشورهای مختلف، خیابانچیان تنها یک واژه را کافی می‌داند: فرهنگ. او می‌گوید در آراد هیچ‌کس مجبور نیست شبیه دیگری باشد، اما همه باید به یک ارزش مشترک باور داشته باشند: کیفیت، صداقت و پیشرفت واقعی. او می‌گوید: «فرقی نمی‌کند در اصفهان باشی، بمبئی یا مسقط؛ همه می‌دانند که بخشی از یک داستان مشترک‌اند. جلسات بین‌المللی آراد به‌صورت هفتگی برگزار می‌شود، مستندات به دو زبان تهیه می‌شوند و شفافیت در همه سطوح یک اصل بنیادین است.»
خیابانچیان از آینده جهانی آراد نیز صحبت می‌کند و با اطمینان می‌گوید: «ما تازه از جاده اصلی وارد بزرگراه شده‌ایم. در پنج سال آینده، تمرکز آراد روی دو محور خواهد بود: فناوری‌های هوشمند ارتباطی و خدمات مالی امن بین‌مرزی. ما می‌خواهیم زیرساختی بسازیم که شرکت‌های منطقه بتوانند از آن برای پیام‌رسانی، پرداخت و امنیت ارتباطات خود استفاده کنند، بدون نیاز به پلتفرم‌های خارجی. آراد قرار نیست فقط یک شرکت باشد؛ ما در حال ساختن یک زبان فناورانه مشترک میان ایران، هند، عمان و اروپا هستیم. به‌نظرم، این دقیق‌ترین تعبیر از آینده آراد است: محصول ایرانی با رفتار جهانی.»
وسعت جغرافیا یا عمق تأثیر؟ اولویت آراد در مسیر رشد
وقتی از عاطفه خیابانچیان می‌خواهیم آینده فناوری را در یک جمله تعریف کند، می‌گوید: «فناوری دیگر ابزار نیست؛ آینه‌ی ذهن انسان است. آینده را کسانی می‌سازند که بتوانند هم‌زمان عمیق فکر کنند و سریع عمل کنند. به باور من، برنده آینده کسی نیست که بیشترین دانش فنی را داشته باشد، بلکه کسی است که انسان، جامعه و نیاز واقعی را بهتر درک کند. ما در آراد دقیقاً برای همین آینده کار می‌کنیم؛ آینده‌ای که فناوری، انسان را جایگزین نمی‌کند، بلکه کامل‌تر می‌کند.»
در ادامه، از او درباره چشم‌انداز ده‌ساله آراد می‌پرسیم. خیابانچیان توضیح می‌دهد که در ده سال آینده، آراد به یک شرکت چندملیتی با ریشه ایرانی تبدیل خواهد شد؛ شرکتی با مراکز توسعه در خاورمیانه، آسیا و اروپا. اما به گفته او، آنچه اهمیت بیشتری دارد نه وسعت جغرافیایی، بلکه عمق تأثیر است. او می‌گوید: «می‌خواهیم آراد به نقطه‌ای برسد که وقتی کسی از پایداری ارتباط، امنیت پیام یا پرداخت هوشمند سخن می‌گوید، نام آراد را به‌عنوان استاندارد بشناسد.»
می‌خواهیم بخشی از آینده دنیا باشیم
به باور او، مسیر آینده آراد بر دو محور اصلی متمرکز است: سرویس‌های مبتنی بر هوش مصنوعی و پردازش تصمیم در مقیاس ملی. او می‌گوید: «در آینده، داده‌ها به بینش تبدیل می‌شوند و زیرساخت، نقش مغز دیجیتال کشورها را ایفا خواهد کرد. ده سال بعد، آراد فقط یک نام نخواهد بود؛ بلکه یک زبان فناورانه خواهد بود.»
وقتی صحبت به جوهره آراد می‌رسد، او جمله‌ای می‌گوید که به‌خوبی مسیر این شرکت را توصیف می‌کند: «آراد یعنی جسارت ساختن در زمانی که دیگران فقط مصرف می‌کردند.» از نگاه او، آراد از دل محدودیت‌ها متولد شد و باور داشت که می‌شود در دل همین محدودیت‌ها زیرساخت جهانی ساخت. خیابانچیان می‌گوید: «در تمام این سال‌ها، چیزی که ما را پیش برد نه سرمایه بود و نه امکانات؛ ایمان به دانستن، ایمان به ماندن و ایمان به ساختن. ما هیچ‌وقت دنبال تقلید از دنیا نبودیم؛ می‌خواستیم بخشی از آینده دنیا باشیم.»
اعتماد؛ نقطه‌عطف مسیر آراد
در بخش پایانی این گفت‌وگو، خیابانچیان به مهم‌ترین سرمایه آراد یعنی «اعتماد و تیم» اشاره می‌کند. او با یادآوری نخستین همکاری‌شان با بانک سپه می‌گوید: «همان اعتماد، نقطه عطف مسیر آراد بود. در آن زمان هنوز کسی نمی‌دانست آراد در آینده چه نقشی در زیرساخت ارتباطی کشور خواهد داشت. اعتماد بانک سپه برای ما فقط یک قرارداد نبود؛ تأیید ظرفیت یک ایده ایرانی بود.»
به گفته او، آراد در پاسخ به این اعتماد، سال‌ها کوشیده محصولاتی ارائه کند که علاوه بر استاندارد فنی بالا، پایدار، امن و قابل اتکا باشند. خیابانچیان اضافه می‌کند: «هر پیام تراکنشی یا OTP که امروز از پلتفرم ما عبور می‌کند، یادآور مسئولیتی است که باید هر روز دوباره آن را به دست آورد.»
اما او در پایان از تیمش با لحنی صمیمی یاد می‌کند. می‌گوید آراد را نه خودش و نه هیچ فردی به‌تنهایی نساخته است، بلکه حاصل سال‌ها ایستادن، یاد گرفتن، شکست خوردن و دوباره ساختن توسط تیمی است که از نظر او «یکی از کم‌نظیرترین تیم‌های فناوری در کشور» است. او از مهندسانی می‌گوید که شب‌ها بیدار ماندند تا سرویس‌ها بدون وقفه کار کنند، از طراحانی که به جزئیات اهمیت دادند و از مدیرانی که فرهنگ سازمانی این شرکت را زنده نگه داشتند.
خیابانچیان اضافه می‌کند: «اگر امروز از آراد با عنوان برند ملی یا زیرساخت ارتباطی کشور یاد می‌شود، به‌خاطر انسان‌هایی است که تصمیم گرفتند بمانند و بسازند.» او در پایان گفت‌وگو از همه همراهان آراد (از مشتریان و مدیران بانکی گرفته تا خانواده بزرگ این شرکت) تشکر می‌کند و با نگاهی رو به آینده می‌گوید: «ما هنوز در ابتدای راه آینده‌ای هستیم که قرار است با هم بسازیم.»
