عصر تراکنش
رسانه مدیران فناوری‌های مالی ایران

نگاهی به مسیر طی‏‌شده لندتک‏‌ها و مسیر پیچ‏‌وخم پیش رو

امکان‌ها و چالش‌ها

عصر تراکنش ۷۶؛ امیر مهرابی، مدیر توسعه‏ کسب‏‌وکار قسطا / «برای گرفتن وام باید برای ۶ ماه رسوب حساب ایجاد کنی! ضمناً باید سه ضامن دولتی دارای گواهی کسر از حقوق که حداقل یکی از آنها دسته‏‌چک داشته باشد هم داشته باشی. این را هم اضافه کنم که حداقل دو ماه طول می‏‌کشد که برایت پرونده وام تشکیل دهیم و وامَت را برایت واریز کنیم.» این دیالوگی است که به گوش بسیاری از ما آشناست و مهم‌‏ترین عامل استقبال چشمگیر مردم از شرکت‏‌های لندتکی بود. لندتک‏‌ها در سال‏‌های گذشته، تجربه دریافت تسهیلات را برای وام‏‌گیرندگان به‌‏صورت شگفت‌‏انگیزی متحول کردند؛ به‌‏گونه‏‌ای که هم‏‌اکنون، تنها با چند کلیک و گاهی در کمتر از یک روز موفق می‌‏شویم تسهیلات موردنیاز خود را بدون ارائه ضامن و ردوبدل‏کردن حتی یک برگ کاغذ دریافت کنیم. این تجربه جذاب، باعث رشد نمایی شرکت‏‌های لندتکی در سال‏‌های اخیر شده است. تاحدی‏‌که ابعاد مشتریان این شرکت‏‌ها در سال‏‌های اخیر، هر سال نزدیک به ۱۰ برابر شده و در این مدت بیش از ۳۰ شرکت لندتکی با مدل‏‌های کسب‏‌وکاری متنوع، پا به عرصه اقتصادی کشور گذاشته‌‏اند. اما چه عواملی در طی موفقیت‏‌آمیز این مسیر نقش داشته‌‏اند؟

بی‌‏شک یکی از مهم‌‏ترین این عوامل، توسعه‏‌های زیرساختی موردنیاز در این زمینه بوده است. رسمیت یافتن احراز هویت غیرحضوری، امضای دیجیتال و سفته الکترونیکی در سال‏‌های گذشته (که همگی در اعطای تسهیلات به روش‏‌های نوآورانه، نقشی پررنگ و جدی داشته‏‌اند) موجبات مقیاس‏‌پذیری کسب‌‏وکارهای لندتکی را بیش‏ ازپیش فراهم کردند.

از سوی دیگر، جدیت بیش‏تر در امر ثبت و ضبط اطلاعات اعتباری افراد و رفتارهای مالی آن ها، کمک شایانی به لندتک‌‏ها کرد که مهم‌‏ترین ریسک پیش روی کسب‌‏وکارشان، یعنی ریسک نکول را مدیریت کنند. شکل‏‌گیری نهادهایی نظیر کمیسیون لندتک ذیل انجمن فین‌‏تک ایران و همچنین کمیسیون لندتک سازمان نظام صنفی رایانه‏‌ای استان تهران نیز نقش بسزایی در هم‏‌افزایی لندتک‏‌ها و ایجاد بستری برای تعامل با حاکمیت فراهم کرد.

در کنار تمام این عوامل، اگر اعتماد بانک‏‌های مطرح کشور به لندتک‏‌ها نبود، این زنجیره به ثمر نمی‏‌نشست. بالاخص در وضعیتی که تجارب تلخ ورشکستگی یا کلاهبرداری تعدادی از مؤسسات مالی و اعتباری و لیزینگ‏‌های غیرقانونی در سال‏‌های اخیر، برخی نهادها را به‌‏سان مار گزیده‏ای کرده بود که از ریسمان شرکت‏‌های لندتک می‏‌ترسیدند و راه‌‏های نوآورانه تأمین مالی را برای آن‌ها مسدود می‏‌کردند. راهی که آمدیم، ماحصل سال‏‌ها تلاش بی‏وقفه شرکت‏‌های لندتکی در معرفی و رشد این صنعت و فرهنگ‏سازی بوده است.

شرکت‏‌های لندتکی در این سال‏‌ها توانستند فراگیری مالی را بهبود دهند و امکان دسترسی به منابع مالی را  به‌‏صورت نسبتاً عادلانه‌‏تری، حتی برای افراد دور از مرکز نیز فراهم کنند. اما این پایان ماجرا نیست و هنوز راه طی‌نشده زیادی برای رسیدن به نقاط مطلوب مانده است. بنا بر آمارهای موجود، سهم لندتک‏‌ها از تسهیلات خرد در سال ۱۴۰۱، کمتر از یک‏‌درصد بوده که با استانداردهای جهانی، فاصله چندین‌برابری و معناداری دارد. سؤال اینجاست که برای ادامه این مسیر با چه چالش‌‏هایی مواجه هستیم و چه راهکارهایی برای فائق آمدن بر آن‌ها داریم؟

بنا بر اذعان قریب به‏‌اتفاق فعالان لندتک، گلوگاه اصلی توسعه این کسب‏‌وکارها و خدماتشان، مسئله تأمین مالی است. در حال حاضر، تأمین مالی مشتریان لندتک‌‏ها، عمدتاً از محل منابع داخلی خود شرکت‏‌ها (فعالان حوزه BNPL) یا منابع بانک‌‏ها و لیزینگ‏‌هاست. این انحصار، علاوه بر محدودکردن قابل‏‌توجه منابع موجود، هزینه‌‏های تأمین مالی را نیز افزایش داده است. آنچه به‌‏عنوان مؤثرترین راه‌‏حل به ذهن متبادر می‏‌شود، فراهم‏شدن امکان دسترسی لندتک‏ها به منابع مالی از بازار سهام یا انجام نوآوری‏هایی نظیر وام‏های همتا به همتاست.

چالش مهم دیگر، به رسمیت شناختن هزینه نکول به‌‏عنوان بزرگ‏ترین هزینه شرکت‏‌های لندتکی است که هم‏‌اکنون توسط نهادهای صنفی در حال پیگیری است؛ اما هنوز به ثمر ننشسته است. محدود بودن فعالیت شرکت‏‌هایی که می‏‌خواهند در عرصه اعتبارسنجی نقش‌‏آفرینی کنند و انحصار نسبی موجود در این حوزه، از دیگر عواملی است که دود آن بیش از هر چیز به چشم شرکت‏‌های لندتک می‌‏رود. این محدودیت‌‏ها، هم از منظر قانونی و هم از منظر دسترسی به اطلاعات (به‌رغم موافقت مشتری) به دست‌‏اندازی جدی تبدیل شده که می‏‌تواند بلوغ اعتبارسنجی و رواج آن را به‏‌عنوان یکی از مهم‌‏ترین و ابتدایی‏‌ترین نیازهای لندتک‏‌ها به تأخیر بیندازد.

در این مسیر پرچالش، مواردی وجود دارد که می‏‌تواند جهش‌‏های عمده‏ای را در فراگیری مالی در کشور ایجاد و زمینه را برای توسعه نوآوری‌‏ها در این حوزه فراهم کند. توسعه و فراگیرشدن زیرساخت‏‌هایی نظیر چک الکترونیک یا سامانه توثیق ‌دارایی‌های دیجیتال و غیردیجیتال، می‏‌تواند فعالیت لندتک‌‏ها را از منظر کمی و کیفی با تحولات چشمگیری همراه کند و زمینه نوآوری‏‌های بزرگی را برای این صنعت فراهم آورد.

امید است که لندتک‏‌ها، راه پرپیچ‏‌وخم پیش رو را همچون راه پشت‌سر‌گذاشته، با سلامت و موفقیت بیش‏تری طی کنند.

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.