عصر تراکنش ۸۲؛ مینا والی، مدیرمسئول ماهنامه عصر تراکنش / لندتک ایران در آستانه رشدی بزرگ قرار دارد؛ شاید برخی با این گزاره موافق نباشند و تصور کنند با محدودیت‌هایی که در سال ۱۴۰۲ ایجاد شده راه بسته است. اشتباه هم فکر نمی‌کنند؛ کار رگولاتور این است که چوب لای چرخ بگذارد! برخی رگولاتوری را به این شکل درک کرده‌اند که رگولاتور خوب مانع کسب‌وکار است. از نظر آنها اگر کسب‌وکارها به‌آسانی فعالیت کنند و از رشد حرف بزنند، یعنی رگولاتور کار خودش را خوب انجام نداده است. برخی از رگولاتورها اگر مانع نباشند احساس پوچی می‌کنند.
این رگولاتورها راه را به روی گفت‌وگو می‌بندند؛ تمایلی به تعامل ندارند و مرغ آنها همیشه یک پا دارد. این رگولاتورها نگران هستند که برخی به آنها ایراد بگیرند که به اندازه کافی مانع ایجاد نکرده‌اند. به همین دلیل تا جایی که می‌توانند از طریق ابزارهایی مانند دستورالعمل و بخشنامه همه‌چیز را پیچیده می‌کنند و پشت پیچیدگی قانون پنهان می‌شوند. اگر درنهایت هم بتوان به آنها فهماند که کارهای آنها باعث شده کسب‌وکارها در ایران دچار مشکل شوند به قانون متوسل می‌شوند. در ظاهر عاشق و شیدای نوآوری هستند و حتی ممکن است زمانی کارآفرین هم بوده باشند! ولی در عمل تا جایی که می‌توانند به دنبال یک شکل کردن هستند؛ چون این چیزی است که از استاندارد فهمیده‌اند.
پس در شرایطی که رگولاتور چوب لای چرخ لندتک گذاشته است چرا به آینده این صنعت امیدوارم و معتقدم شاهد رشدی بزرگ خواهیم بود. این موضوع را نباید به پای خوش‌بینی گذاشت یا نوعی شهود نوستراداموسی. تجربه به من نشان داده که رگولاتور باهوش است؛ همه‌چیز را زیر ذره‌بین گذاشته و وقتی وارد می‌شود که صنعتی در حال شکل گرفتن باشد. این شیوه رگولاتور است که با شکستن در وارد می‌شود. آنها باید نشان دهند رئیس کیست تا حساب کار دست جماعت بیاید. به عبارتی نفس ورود رگولاتور به عرصه لندتک نشان می‌دهد که این بخش از فین‌تک مستقل شده و حالا حرفی برای گفتن دارد. اگر لندتک ایران در سال‌های قبل به برخی کسب‌وکارهای استارتاپی جذاب با ایده‌های عالی محدود شده بود، حالا به صنعتی تبدیل شده است که می‌تواند آینده فین‌تک ایران باشد.
اگر در اتوبان‌های تهران برانید امکان ندارد حجم زیاد تبلیغات مرتبط با لندتک‌ها را نبینید. زمانی لندتک محدود به چند استارتاپ بود و امروز کسب‌وکارهای بزرگ و جاافتاده وارد آن شده‌اند. لندتک ایران حتی محدود به کسب‌وکارهای آنلاین و اینترنتی هم نیست؛ حالا، کسب‌وکارهای فروشگاهی را هم درنوردیده است. امروز فروشگاه‌های بزرگ از روش‌های متفاوت فروش صحبت می‌کنند؛ پرداخت قسطی، آن هم به‌صورت از دم قسط، چیزی نیست که امروز باشد و فردا نباشد.
همه ما درباره خرید ماشین در خارج از ایران چیزهایی شنیده‌‌ایم؛ مثلاً اینکه تویوتا را می‌توان از دم قسط برداشت؛ اتفاقی که تاحدودی برای برخی ماشین‌های چینی در ایران در حال رخ دادن است. تقریباً کسی ماشین را نقدی نمی‌خرد؛ شما ماشینتان را و همچنین طرح پرداخت اقساط خرید آن را یا از طریق وب‌سایت یا از طریق فروشگاه‌های فیزیکی انتخاب می‌کنید و این اتفاق در نقطه فروش می‌افتد؛ آن هم فروشگاه‌های فیزیکی.
این اتفاق همین امروز در حال رخ دادن است و شاهد این هستیم که کسب‌وکارهای بزرگ وارد میدان شده‌اند؛ شاید یکی از کسب‌وکارهای شناخته‌شده گروه صنعتی انتخاب باشد که در زمینه لوازم‌خانگی برندهای شناخته‌شده‌ای دارد. گروه انتخاب با راه‌اندازی کسب‌وکار مانیسا به میدان آمده است و تلاش می‌کند در زمینه تأمین مالی تولید از روش‌های نوین استفاده کند. علاوه‌بر این نام شناخته‌شده، نام‌های دیگری هم مطرح شده‌اند.
لندتک ایران در آستانه بزرگ شدن است و بزرگ شدن همیشه با درد همراه است. اینکه رگولاتور با شکستن در وارد شده است اتفاق عجیبی نیست؛ اگر رگولاتور می‌تواند با دستورالعمل و فعل‌هایی مثل «بشود» و «بگردد» کاری را جلو ببرد و چیزی را خلق کند قطعاً با دستورالعمل و به کار بردن این فعل‌های دستوری هم می‌تواند مانع باشد. رگولاتور بیشتر چوب لای چرخ می‌گذارد و سرعت را کند می‌کند و اعصاب‌ها را خرد و جان‌ها را فرسوده، ولی تجربه نشان داده است که درنهایت این صنعت است که پیروز می‌شود؛ این صنعتگران و کارآفرین‌ها هستند که پیروز می‌شوند. رگولاتور بد همیشه هست و کاری هم نمی‌شود کرد. دعا می‌کنیم تعداد رگولاتورهای بد کمتر و به‌مرور تعداد رگولاتورهای خوب بیشتر شود؛ کسانی که تلاش می‌کنند منافع مصرف‌کننده را حداکثر کنند و با تنظیم چهارچوب‌های صریح و شفاف زمینه رشد کسب‌وکارها و اقتصاد را فراهم آورند.
لندتک ایران در آستانه بزرگ شدن است و برای تحقق آن باید همه این کسب‌وکارها در کنار هم بایستند و منافع این صنف تازه‌تأسیس را مطالبه کنند.