عصر تراکنش ۷۰؛ احمد افتخاری، مدیرعامل آپسان / تأمین مالی یکی از چالش‌هایی است که تمامی کسب‌وکارها با آن مواجه‌اند، اما دشواری‌های آن برای کسب‌وکارهای نوآور، جدید و فعال در حوزه فین‌تک بیشتر است که به بالا بودن سطح حساسیت‌ها و ریسک سرمایه‌گذار، رگولاتور و تأمین‌کننده مالی برمی‌گردد. صنعت لندتک در کشور نیز از این قاعده مستثنی نیست و با چالش تأمین مالی به‌عنوان یکی از موانع پیش روی خود برای رشد و توسعه دست‌وپنجه نرم می‌کند. تأمین مالی در لندتک‌ها از طرق مختلفی صورت می‌گیرد؛ بخشی از آن توسط صاحبان اصلی کسب‌وکار که در واقع سهام‌داران شرکت لندتکی هستند، انجام می‌شود. این سهام‌داران با توجه به سابقه فعالیت و سودآوری‌شان در سال‌های گذشته، می‌توانند بخشی از تأمین مالی یک لندتک را بر عهده بگیرند، اما با توجه به گستردگی و حجم بالای گردش سرمایه در فرایند لندتک‌ها، این روش به‌تنهایی نمی‌تواند پاسخگوی نیازهای لندتک‌ها باشد و لازم است مؤسسات مالی و اعتباری، بانک‌ها و لیزینگ‌ها نیز وارد این عرصه شده و به نقش‌آفرینی در زمینه تأمین مالی بپردازند؛ بنابراین حضور این نوع تأمین‌کنندگان مالی ضروری است تا حیات لندتک‌ها ادامه‌دار شود.
با این وجود لندتک‌ها با چالش‌های دیگری مانند عدم شناخت عموم مردم و همچنین متخصصان از چیستی و فعالیت‌های این صنعت مواجه هستند که مشکلات خاص خود را به همراه دارد؛ این عدم شناخت و آگاهی در سطح عمومی به عدم پذیرش کافی کاربران و در سطح تخصصی به عدم تأمین مالی از سوی سازمان‌ها و نهادهایی منجر می‌شود که توانایی چنین کاری را دارند. علاوه بر این، رگولاتور نیز می‌تواند نقش مهمی در وضعیت لندتک‌ها داشته باشد؛ رگولاتور با به رسمیت شناختن لندتک‌ها و عدم نگه‌داشتن آنها در وضعیت تعلیق می‌تواند نقش مثبت و سازنده‌ای را در پیشرفت آنها ایفا کند. به رسمیت نشناختن لندتک‌ها و عدم قانون‌گذاری منطقی در نهایت دیگر بازیگران همچون بانک‌ها، لیزینگ‌ها، شرکت‌های نوآور و امثالهم را جهت ورود به این صنعت دلسرد کرده و مسیر توسعه آن را ناهموار می‌کند؛ بنابراین نقش رگولاتورها در به رسمیت شناختن صنعت به پیشرفت لندتک‌ها منجر می‌شود، در نتیجه اهمیت خروج از وضعیت تعلیق و بلاتکلیفی لندتک‌ها باید به‌درستی درک شود.
توجه داشته باشید که تأمین‌کنندگان مالی لندتک‌ها؛ بانک‌ها، مؤسسات مالی و اعتباری، لیزینگ‌ها و شرکت‌های بزرگ و کوچک هستند که در حوزه‌های مختلف فناوری و مالی فعالیت دارند. افراد حقیقی شاید به‌ندرت در این حوزه وارد شوند؛ چراکه حجم سرمایه لازم در این حوزه زیاد است و سرمایه‌گذار و تأمین‌کننده باید حقوقی باشند تا کارها روی روال پیش رود. به‌طور کلی آنچه مسئله اصلی این صنعت است، در مفهوم «فرهنگ» خلاصه می‌شود؛ فرهنگ استفاده از لندتک و آگاهی نسبت به چیستی و پتانسیل‌های نهفته در آن، در میان همه مردم، رگولاتور و همچنین تأمین‌کنندگان مالی برساخت نشده و پرداختن به ابعاد اجتماعی-فرهنگی آن و آشکار کردن اهمیت و کارکرد آن در جامعه یکی از بایدهای کنونی این صنعت است. لندتک‌ها در وضعیت تورمی موجود در کشور، این پتانسیل را دارند که نیازهای خرد و کلان آحاد جامعه و گروه‌‌های درآمدی کم‌برخوردار از امکانات مالی را رفع کنند و بخش بزرگی از جامعه به این توانایی لندتک‌ها پی برده‌اند که نتیجه آن استقبال روزافزون آنها از خریدهای اعتباری است. با این وجود تا برساخت کامل فرهنگ استفاده از لندتک‌ها و سرمایه‌گذاری در آنها، راهی طولانی در پیش داریم، زیرا رشد این صنعت با استقبال صرف مردم اتفاق نمی‌افتد و نیازمند همراهی تأمین‌کنندگان مالی و رگولاتور است.
لندتک‌ها با افزایش قدرت خرید مردم و مرئی‌کردن قشر نامرئی که توان ارائه ضامن و گردش حساب لازم برای دریافت تسهیلات از بانک را ندارند، باعث مصون‌ماندن آنها در برابر تورم افسارگسیخته کشور می‌شوند و با ارائه اعتبار به آنها با تأکید بر مفهوم «اعتماد اجتماعی» به افزایش سرمایه اجتماعی آنها و قدرت خرید‌شان کمک می‌کنند. مردم به این باور رسیده‌اند که خرید اعتباری و اقساطی در وضعیت تورمی حال حاضر، برگ برنده آنهاست و هر چیزی را که امروز با استفاده از این روش خریداری کنند، در آینده خیلی نزدیک سود خواهند کرد؛ این همان مأموریتی است که لندتک‌ها برای آن به وجود آمده‌اند.
