ثروتمندترین یاغی‌گر دنیای رمزارزها مطیع قانون شده است

زمان مطالعه: 13 دقیقه

عصر تراکنش 58 / چانگ پنگ ژائو مشهور به CZ توانست شرکت بایننس را به صرافی‌ بزرگی تبدیل کند که سال پیش معاملات رمزارزی 34.1 تریلیون دلاری را مدیریت کرد و در این راه خودش هم ثروتی افسانه‌ای به دست آورد. اما ژائو برای حفظ جایگاهش مجبور به آشتی‌کردن با قانون‌گذارانی است که تا به امروز مشغول دور زدن آنها بوده است.مرد لاغراندامی که کت‌وشلوار سورمه‌ای و پیراهن سفید تمیزی پوشیده بود، به نظر گارسون‌هایی که در هتل کار می‌کردند، خیلی آدم مهمی نمی‌آمد. به همین خاطر وقتی این مرد برای مصاحبه با مجله فورچون و صرف صبحانه به این هتل گران‌قیمت در لندن آمد، او را پشت میزی در گوشه‌ رستوران نشاندند، با بی‌تفاوتی به او سرویس دادند و در یک ساعت بعد کاملاً وجود این مگامیلیاردر دنیای رمزارزها را از یاد بردند.

شاید اگر مارک زاکربرگ برای خوردن قهوه به این هتل آمده بود، این‌طور ناشناخته باقی نمی‌ماند. چانگ پنگ ژائو خارج از صنعت خودش تقریباً ناشناخته است. اما ثروت بنیان‌گذار 44ساله شرکت بایننس هم تقریباً به اندازه ثروت بنیان‌گذار متاست. بلومبرگ تخمین زده که ثروت ژائو به بیش از 96 میلیارد دلار رسیده است. با اینکه این رقم همراه با نوسانات بازار رمزارزها تغییر می‌کند و در اواخر ماه مارس ثروت ژائو 74 میلیارد دلار بود، باز هم ژائو را به یکی از ثروتمندترین انسان‌های روی کره زمین تبدیل کرده است. البته خود او نمی‌داند چرا ثروت او باید برای بقیه جالب باشد و به من گفت «اگر بقیه فکر می‌کنند ارزش من این‌قدر است، نظر خودشان است. این ارزش‌گذاری جعلی و ساختگی است.»

کسانی که ژائو را می‌شناسند، از او تحت عنوان CZ یاد می‌کنند و او هم مانند بنیان‌گذار فیس‌بوک در صدر صنعتی نشسته که به‌صورت بالقوه می‌تواند اختلالات بزرگی در اقتصاد دنیا ایجاد کند. حتی با استانداردهای دنیای فناوری هم ژائو با سرعت نور به قله موفقیت رسیده است. او در سال 2017 شرکت بایننس را بنیان نهاد، کار را از صفر شروع کرد و شرکتش  را به بزرگ‌ترین صرافی رمزارزها در دنیا با حاشیه سود بالا تبدیل کرد. خود او تخمین می‌زند که پلتفرمش صد میلیون کاربر داشته باشد. شرکت بایننس به‌طور مداوم میزبان حجمی از معادلات است که نسبت به معاملات در پلتفرم‌های دیگر بسیار بیشتر است. به گفته منابع خود شرکت در سال 2021 که بازار رمزارزها حسابی داغ شده بود، بایننس 34.1 تریلیون دلار معامله انجام داد و از هر معامله‌ای کمیسیون دریافت می‌کرد. منابع خبری داخلی شرکت بایننس می‌گویند که بر اساس حجم معادلات و قیمت پایه و با توجه به نرخ رشد رمزارزها، این شرکت اکنون حدود 300 میلیارد دلار ثروت دارد و از نزدیک‌ترین رقیبش یعنی شرکت کوین‌بیس شش‌برابر ثروت بیشتری دارد.

پس تعجبی ندارد که گمنامی ژائو به پایان خودش نزدیک می‌شود. دارایی‌های رمزارزی با ارزشی حدود دو تریلیون دلار در سرمایه بازار، آهسته و پیوسته در حال پیوستن به جریان اصلی اقتصاد جهانی هستند. یکی از واضح‌ترین نشانه‌های این اتفاق در نهم مارس رخ داد. جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا فرمانی اجرایی صادر کرد که به دپارتمان دولت آمریکا دستور می‌داد به‌سرعت پروپوزال‌هایی آماده کرده و راه‌های اضافه‌کردن رمزارزها به بزرگ‌ترین اقتصاد جهان را بررسی کنند.

دستور بایدن برای مدیران اجرایی حوزه رمزارزها مثل ژائو، مُهر تأییدی بود که زمانی طولانی انتظارش را کشیده بودند، همراه با فرصت‌های ضمنی و دردسرهای قانونی. شرکت ژائو به دست‌انداختن قانون و نادیده‌گرفتن امنیت کاربران برای افزایش رشد متهم شده بود و به همین خاطر خطر زیادی ژائو را تهدید می‌کرد. شب قبل از ملاقات ما در لندن در اوایل ماه مارس، او ملاقاتی چندساعته با مقامات رسمی و قانون‌گذاران انگلستان داشت و در حال تلاش بود که شرکت بایننس را سازمانی مطیع قانون نشان دهد، آن هم در کشوری که فعالیت صرافی بایننس را ممنوع کرده تا نتواند کسب‌وکارهای دیگر را وسوسه کند.

حتی لباس‌پوشیدن ژائو هم تغییر مسیر او را نشان می‌دهد. او دیگر سوییشرت‌ها و ژاکت‌های ساده‌ای را که اولین انتخابش برای حضور در دنیای بیرون بود، نمی‌پوشد و به پوشیدن لباس‌های رسمی روی آورده است. این لباس‌ها، لباس‌های یاغی‌گری است که می‌خواهد به دنیا نشان دهد که دیگر شهروندی مطیع قانون شده است.

احترام و آبرو تنها دارایی ژائو نیست که به خطر افتاده است. با معمول‌تر شدن دارایی‌های دیجیتال و ظهور رقبای جدید، معلوم نیست بایننس بتواند تسلطش روی بازار را حفظ کند. رقبای جدید به شکل مؤسسات اعتباری قدیمی یا مؤسساتی که هنوز ساخته نشده‌اند، بالاخره شروع به وارد شدن به این بازار می‌کنند. همچنین امیدواری‌هایی وجود دارد که رمزارزها از چیزی که مردم به سفته‌بازی می‌خرند و می‌فروشند، به چیزی کاربردی تبدیل بشود تا همه مردم دنیا بتوانند از آن استفاده کنند.

ژائو می‌گوید: «مردم به این خاطر در رمزارزها سرمایه‌گذاری می‌کنند که جدید و جالب است. اما رمزارز الان همان چیزی است که اینترنت 20 سال پیش بود؛ اینترنت کُند بود، تجارت الکترونیک ممکن نبود و هیچ شبکه اجتماعی هم وجود نداشت.» ژائو مطمئن است این شرایط تغییر خواهد کرد. او می‌گوید رمزارزها نهایتاً چندین و چند صنعت را متحول می‌کنند. او مصمم است کاری کند که شرکت بایننس در این انقلاب نقش مهمی داشته باشد و این کار را با سرمایه‌گذاری زودهنگام و به دست گرفتن کنترل سهام شرکت‌هایی که آماده تغییر بازسازی هستند، انجام خواهد داد (ژائو و شرکتش سهم او را در شرکت تأیید نمی‌کنند، اما تخمین ‌‌زده می‌شود که 90 درصد کمپانی در اختیار او باشد و مطمئناً او تصمیم‌گیرنده نهایی است).

یکی از این سرمایه‌گذاری‌ها در فوریه اتفاق افتاد و بایننس 200 میلیون دلار در فوربس سرمایه‌گذاری کرد. فوربس برندی رسانه‌ای در دنیای کسب‌وکار است که 104 سال قدمت دارد (و رقیب مجله فورچون است). ژائو قصد دارد در این مجله محصولات رمزارزی جدیدی ارائه دهد (در ادامه بیشتر به این موضوع می‌پردازیم). ژائو می‌گوید: «ما همه شرکت‌ها را در نظر داریم؛ بازی، شبکه‌های اجتماعی، تجارت الکترونیک و… . اگر یک کسب‌وکار انتخاب کرده و آن را با رمزارزها ترکیب کنید، کاملاً باور دارم که رمزارزها می‌توانند قدرت جذب سرمایه مالی بیشتری ارائه دهند.»

تمام این حرف‌ها تا همین چند وقت اخیر نامعقول به نظر می‌رسیدند. سال‌ها بود که معامله دارایی‌های رمزارزی در حاشیه دنیای مالی اتفاق می‌افتاد. بعد پاندمی کرونا آغاز شد و میلیون‌ها نفر در خانه‌هایشان گیر افتادند و دنبال راهی بودند تا با پس‌اندازشان سرمایه‌گذاری کنند و با داشتن درآمد مکمل، در برابر تهدید جدیدی که برای درآمدشان پیش‌ آمده بود، از دارایی‌شان محافظت کنند. سرمایه‌گذاران تحت ‌تأثیر داستان‌های یک‌شبه پولدار شدن با رمزارزها (و توییت‌های ایلان ماسک) به بازار هجوم آوردند. مؤسسات مالی سنتی دست از احتیاط برداشتند و به این سرمایه‌گذاران جدید خوشامد گفتند. برای مثال، پی‌پال در ماه می سال گذشته پرداخت با رمزارزها را قبول کرد و شرکت ویزا اکنون کارت‌های اعتباری با لینک‌های رمزارزی عرضه می‌کند.

ترقی چشم‌گیر رمزارزها با سرعتی بسیار بیشتر از قوانین مالی اتفاق افتاد و باعث پیدایش مناطق خاکستری شد که برای رونق‌یافتن استارتاپ‌های مبتکرانه مناسب بود. ژائو می‌گوید با خلق مدل کسب‌وکاری که ریشه در یک مفهوم دارد، توانسته سرمایه‌اش را به دست بیاورد؛ سادگی. وقتی ژائو در اواسط سال 2017 شرکت بایننس را راه‌اندازی کرد، ایده‌اش این بود که سوپرمارکتی رمزارزی برای آدم‌های معمولی بسازد؛ چه آنها 10 دلار برای سرمایه‌گذاری داشته باشند، چه میلیون‌ها دلار.

پنج سال گذشته است و بایننس قابلیت معامله 482 توکن دیجیتال به همراه رمزارز خودش به نام BNB را فعال کرده و تمام این رمزارزها را از 82 ارز دستوری به رمزارز و برعکس تبدیل می‌کند. بایننس همچنین 1.6 میلیون کاربر در پلتفرمش دارد که روی توکن‌های غیر قابل معاوضه (NFT) کار می‌کنند. ان‌اف‌تی‌ها مانند آثار هنری در دنیای واقعی خاص و یگانه هستند. بلومبرگ تخمین زده که دارایی شرکت بایننس در سال گذشته بیشتر از سه‌برابر شده و از 5.5 میلیارد دلار در سال 2020 به حدود 20 میلیارد دلار در سال 2021 رسیده و بیشتر این درآمد از دریافت کارمزد انجام معاملات است. «کریس برندلر»، تحلیل کننده ارشد سهام برای فناوری مالی در شرکت خدمات سرمایه‌گذاری دی‌.ای.دیویدسون در نیویورک است. او در مورد بایننس می‌گوید: «موفقیت آنها اتفاقی نیست. آنها بهترین فناوری، بهترین پلتفرم، بهترین تیم اجرایی و بهترین هر چیزی را در اختیار دارند.»

چیزی که بایننس ندارد، تدابیر امنیتی و نظارت و موازنه‌ای است که عموم مردم انتظار دارند در جعبه ابزار مالی‌اش وجود داشته باشد. شاید لباس‌پوشیدن ژائو هم به همین دلیل تغییر کرده و رسمی‌تر شده است. ژائو می‌گوید: «ما اکنون با همه قانون‌گذاران ارتباط داریم. اکنون در حال حل مشکلاتی هستیم که قبلاً داشتیم.»

بایننس چقدر ساده است؟ خود من از طریق سرمایه‌گذار باتجربه‌ای در حوزه رمزارز در پاریس که فقط 15 سال داشت، با این پلتفرم آشنا شدم. «هادرین گیرال-گاتَس» به من گفت: «وقتی 11 یا 12 سالم بود با رمزارزها آشنا شدم.» دو سال پیش هادرین 500 یورو از پدر و مادرش قرض گرفت و با استفاده از آیدی مادرش یک حساب بایننس برای خودش ساخت. او پولش را روی رمزارزهایی مانند بیت‌کوین سرمایه‌گذاری کرد که ارزشش در دو سال گذشته 700 درصد بالاتر رفته است. او 120 یورو هم برای خرید کیف پول هزینه کرد. کیف پول یک دیسک ذخیره امن است که برای محافظت از دارایی‌های رمزارزی استفاده می‌شود. حالا به جای گرفتن پول توجیبی، هادرین از کارت اعتباری سیاه بایننس استفاده می‌کند (که اسم خودش رویش نوشته شده) و بعد از هر خریدی دو درصد از پولش را پس می‌گیرد که پدیده‌ای ناشناس در فرانسه است. او می‌گوید: «کریپتو فوق‌العاده است.»

وقتی ژائو همسن هادرین بود، زندگی‌اش دستخوش تغییر زیادی شد. ژائو در روستایی در استان جیانگسو بزرگ شده بود. پدرش استاد دانشگاه بود و به‌دلیل داشتن تمایلات بورژوازی از یک شهر بزرگ به آن روستا تبعید شده بود. ژائو می‌گوید: «ما جیره‌بندی داشتیم. کوپنی به ما برای خرید گوشت می‌دادند و گرسنه نمی‌ماندیم.»

این زندگی فروتنانه در سال 1989 و در حین اعتراضات دانشجویی میدان تیان‌آنمن و خشونت پلیس به پایان رسید. در آن زمان پدر ژائو در ونکوور برای اخذ مدرک دکترا درس می‌خواند. مادر ژائو از آن فرصت استفاده کرد و خودش و دو فرزندش را به کنسولگری کانادا در پکن رساند و در صفی که آن‌قدر طولانی بود که تا چند بلوک آن طرف‌تر ادامه داشت، نشستند. ژائو و مادرش به‌نوبت در صف می‌نشستند و بعد از 36 ساعت توانستند ویزا بگیرند تا خانواده‌شان را باز دور هم جمع کنند.

مهاجرت به کانادا برای ژائوی 12ساله مثل تولدی دوباره بود. او هنوز با شگفتی می‌گوید: «برای اولین‌بار شیر تازه خوردم. سال‌هایی که در دبیرستان بودم، عالی بود.» ژائو برای اولین‌بار مزه پول‌داشتن را چشید و ساعتی 3.50 دلار با کار کردن در رستوران مک‌دونالد و 12.60 دلار با داوری در مسابقات والیبال به دست می‌آورد.

ژائو بعدها توسعه‌دهنده نرم‌افزار شد و در توکیو و نیویورک کار کرد و در ساخت نرم‌افزار معامله‌گری بلومبرگ هم همکاری داشت. او نهایتاً به چین بازگشت و در سال 2013 وقتی با دوستانش پوکر بازی می‌کرد، اولین بار با مفهوم بیت‌کوین آشنا شد. با پیشنهاد دوستانش آپارتمانش در شانگهای را فروخت و یک میلیون‌ دلار در رمزارزها سرمایه‌گذاری کرد. یکی از دوستان پوکرباز او سرمایه‌گذار خطر‌پذیری به نام «دَمینگ ژو» بود. او زمانی که ژائو تأسیس بایننس را شروع کرده بود، این‌طور به یاد دارد: «هیچ‌کدام‌مان نمی‌دانستم ژائو دارد چه کار می‌کند، ولی خودش خیلی پشتکار داشت.» ژو در استارتاپ دوستش حدود یک میلیون رنمینبی (حدود 157 هزار دلار) سرمایه‌گذاری کرد و راجع به آن می‌گوید: «بهترین سرمایه‌گذاری تمام عمرم بود.»

در آن زمان، تکمیل معاملات بیت‌کوین روزها یا هفته‌ها زمان می‌برد. ژائو می‌گوید: «ما می‌خواستیم آن زمان پاسخ‌دهی را کمتر کنیم و آن را به یک ساعت برسانیم.» معامله‌گران شخصی و «خرده‌فروشی» به گرمی به این تغییرات پاسخ دادند و میزان استفاده از سایت با صعود کریپتو به‌صورت انفجاری رشد کرد (نمودار 1 را ببینید).

به نظر برندلر،‌ تحلیلگر فین‌تک، رشد بایننس به خاطر برتری‌اش در داشتن زیرساخت‌های آنلاین،‌ کارآمدی و نقدینگی بازار است. برندلر باور دارد: «گواهی‌ای برای CZ» و همین‌طور می‌گوید ژائو از وضعیت بی‌قانون کریپتو به نفع خودش استفاده کرده است؛ مخصوصاً اینکه اعلام کرده «تا زمانی که شما قانون‌گذاری کنید، ما هر کاری که بخواهیم، انجام می‌دهیم.» این کارها شامل استفاده سریع از فناوری در بازارهای جدید، بدون صبر کردن برای مجوزهای لازم بود. برندلر می‌گوید بر خلاف بایننس شرکت کوین‌بیس، شرکتی 40 میلیارد دلاری که پنج سال قبل از بایننس در آمریکا تأسیس شده بود، هنگام مواجهه با قانون‌گذاران «مو را از ماست می‌کشید» تا مطمئن باشد همچنان روی آمریکا و مخصوصاً در میان مؤسسات سرمایه‌گذاری‌اش مسلط می‌ماند.

ژائو تأیید کرده که دوست دارد مکان شرکت بایننس را تغییر دهد؛ البته بسته به اینکه مکان جدید تا چه اندازه به کریپتو روی خوش نشان دهد. کارمندان شرکت بایننس (مانند بسیاری شرکت‌های رمزارزی دیگر) در سراسر دنیا پراکنده‌اند و بایننس مدتی طولانی در مورد اینکه آیا اداره‌ای مرکزی داشته باشد یا نه، تردید داشت. وقتی ژائو در جولای 2017 شرکت‌ را راه‌اندازی کرد، آن را در هنگ‌کنگ ثبت کرد. چند هفته بعد چین معاملات رمزارزی را ممنوع کرد. به همین خاطر خود ژائو به ژاپن و بعد به سنگاپور تغییر مکان داد. شرکت مادر هلدینگ بایننس با مسئولیت محدود فعلاً در جزایر کیمن ثبت شده است.

اما دوره‌گردی ژائو به‌زودی به پایان می‌رسد و فشاری که قانون‌گذاران روی او گذاشته‌اند، یکی از دلایل این توقف است.

کوین‌ها و کوپن‌های کریپتو هیچ مرز ملی،‌ ارتباطی با ارزهای رسمی یا اتصال رسمی با بانک‌های سنتی ندارند و به همین دلیل سال‌هاست مخل آسایش پلیس‌های مالی شده‌اند. استفاده از رمزارزها در قاچاق مواد مخدر، پرداخت رشوه و پول‌شویی باعث به وجود آمدن رسوایی شده است. کلاهبرداری‌های کریپتو که شبیه کلاهبرداری‌های پانزی هستند، رواج زیادی دارند. «ایمی لینچ»، رئیس شرکت «فرانت‌لاین کامپلاینسس»، شرکت مشاوره برای مدیریت دارایی‌ در راکویل، می‌گوید: «هیچ‌کدام از قانون‌گذاران برای رشد بازار با این سرعت آماده نبودند.»

حالا که ناظران خودشان را به کریپتو رسانده‌اند، خیلی‌ها چشمان‌شان را به بایننس دوخته‌اند و ژائو هم از دولتی به دولت دیگر رفته و با آنها همکاری کرده است. سال گذشته بریتانیا و ژاپن به بایننس هشدار دادند که بدون داشتن مجوزهای لازم در آن کشورها در حال فعالیت است. کشور تایلند هم همین اعتراض را به بایننس داشت و از این شرکت شکایت هم کرد. بایننس فعلاً از تبلیغ کسب‌وکارش در آن کشورها منع شده و مقامات رسمی کشورهای دیگر هم هشدارهای مشابهی به بایننس داده‌اند.

بایننس برای محصولاتی که میزبانی می‌کند هم دچار مشکل شده است. در ابتدای سال 2021 بایننس شروع به ارائه امکان خریدوفروش توکن‌هایی موسوم به توکن سهام کرد. این دارایی‌های کریپتو به ارزش سهام سنتی وابسته است. این کار بایننس باعث سروصدا در میان قانون‌گذاران کشورهای مختلفی شد و بایننس این توکن‌ها را در ماه جولای حذف کرد. در ماه سپتامبر مقامات آمریکایی بایننس را به خریدوفروش سهام شرکت درون سازمان خودشان متهم کرده و تحقیقاتی را در این زمینه آغاز کردند. دولت آمریکا در حال جست‌وجوی مدارکی بود که نشان دهد آیا شعبه آمریکایی بایننس یا کارمندانش قبل از اجرا کردن سفارش‌های مشتریان از اطلاعات‌شان به نفع خودشان استفاده کرده‌اند یا خیر.

نداشتن مقری مشخص برای شرکت بایننس باعث شده بسیاری از مقامات رسمی نسبت به این شرکت حساس شوند. برای مثال مرجع راهبرد امور مالی انگلستان می‌گوید: «وسعت گستره جغرافیایی» این شرکت، نظارت بر آن را غیرممکن کرده است. «آیجا لجنیس»، وکیل داوری بین‌المللی و مقیم پاریس است. او می‌گوید ژائو با تغییر مداوم مکان زندگی‌اش باعث «جاخالی‌دادن از حوزه‌های قضایی» شده و بایننس کسب‌وکارش را در نقاطی از دنیا مستقر می‌کند که سهلگیرترین قانون‌گذاری‌ها را دارند.

لجنیس وکیل سرمایه‌گذارانی در بایننس است که با از کار افتادن پلتفرم در ماه می 2020، میلیون‌ها دلار دارایی‌شان را از دست داده‌اند (بایننس به خاطر دوره‌ای که در آن خریدوفروش بیت‌کوین و تتر شدیداً بی‌ثبات شده‌ بود، در ماه می 2020 از کار افتاد). او متذکر می‌شود که یکی از شرایط خدمات‌رسانی بایننس این است که از بقیه می‌خواهد اختلافات را فقط در هنگ‌کنگ پیگیری کنند، آن هم در شرایطی که  پیگیری شکایات در هنگ‌کنگ هم گران و هم سخت است. لجنیس می‌گوید: «بایننس به خودش افتخار می‌کند که دفتر اصلی ندارد. به نظر من CZ فکر می‌کند این مسئله خیلی جالب است.»

لجنیس همچنین می‌گوید کاربران بایننس وقتی با مشکلی در سیستم روبه‌رو می‌شوند، نمی‌توانند با خدمات مشتریان تماس بگیرند، چون بایننس مقر مرکزی ندارد (یکی از سخنگویان بایننس به مجله فورچون گفته رشد بی‌نظیر کریپتو «گاهی باعث به وجود آمدن مشکلات تکنیکال می‌شود و این ریسک‌ها در شرایط ارائه سرویس بایننس مطرح شده است»).

پاسخ ژائو و بایننس به تمام این نگرانی‌ها و شکایت‌ها این است که ما در حال کار کردن روی این مسائل هستیم. پاییز سال گذشته، شرکت برای اولین‌بار مسئول روابط عمومی استخدام کرد. قبل از آن تمام روابط عمومی شرکت با اکانت توییترش انجام می‌شد. یکی از معاونان این مسئول روابط عمومی به مجله فورچون گفت که CZ و شرکتش آماده‌اند «کسب‌وکاری با مجوزهای بیشتر و قانونمندتر بشوند».

ژائو می‌گوید بایننس از سال گذشته در میان پنج هزار کارمند، صدها مسئول رسیدگی به شکایات استخدام کرده است. شرکت بایننس همچنین با یکی از محققان سابق خزانه‌داری آمریکا هم رابطه دارد تا بتواند از او برای مقابله با نگرانی‌هایی در مورد پول‌شویی و دیگر اتهامات کمک بگیرد و با این کار به یکی دیگر از نگرانی‌های معمول دولت هم پاسخ داده است.

هنگام صرف صبحانه،‌ ژائو گفت که به قانون‌گذاران کشورهای مختلفی گفته است که «خیلی زود مقر اصلی شرکتش» را اعلام می‌کند. در اواسط ماه مارس، بایننس بالاخره اولین مجوزش را از بحرین و دبی به دست آورد تا بتواند ارائه‌دهنده خدمات دارایی‌های مجازی باشد. هیچ‌کدام از این دو کشور مالیات بر درآمد ندارند. ژائو در سپتامبر سال پیش آپارتمانی در دبی خرید و خانواده‌اش را از سنگاپور به آنجا برد. ژائو به من گفت: «ما از چیزی فرار نمی‌کنیم، بلکه همه‌جا خودمان را مشغول می‌کنیم.»

وقتی از ژائو پرسیدم که این‌قدر ثروتمند بودن چه احساسی دارد، گفت که خودش هم نمی‌تواند این واقعیت را به‌طور کامل درک کند. این میلیاردها دلار سرمایه قبل از آنکه ژائو بتواند خودش را با واقعیت وفق دهد، روی هم جمع شدند. او می‌گوید: «از کارآفرین‌بودن به کسی تبدیل شدم که به او می‌گویند تو ده‌ها میلیارد دلار پول داری.» ژائو گفت که کت‌وشلوارش را چهار سال پیش به قیمت 300 دلار خریده و یک اپل‌واچ می‌پوشد، نه ساعت برند. او در مورد ثروتش می‌گوید: «این چیزها به طرز تفکر آدم بستگی دارد.» اما باز هم بخشی از این چیزها از کنترل شخص خارج است. ما در هتلی که او اقامت داشت با هم ملاقات کردیم. هزینه اقامت در یک سوئیت این هتل شبی دو هزار دلار بود.

شاید حرف ژائو صادقانه به نظر نرسد، اما این گیجی فقط مختص او نیست و در تمام حوزه کریپتو قابل مشاهده است. ژائو می‌گوید قیمت‌های هنگفتی که روی بعضی از دارایی‌های دیجیتال گذاشته می‌شود، خود او را هم گیج می‌کنند. مخصوصاً قیمت‌های گزاف ان‌اف‌تی‌ها. وقتی گفتم به نظرم سرمایه‌گذاران دیوانه هستند که میلیون‌ها دلار روی یک اثر هنری سرمایه‌گذاری می‌کنند، ژائو گفت: «من هم موافقم، شاید مردم عقل‌شان را از دست داده‌اند.»

این احساسات می‌تواند سرمایه‌گذاری ژائو روی فوربس را توضیح دهد، شاید این کار برای او شانسی بوده که نشان دهد کریپتو هم می‌تواند استفاده‌ ملموسی داشته باشد. ژائو می‌گوید استراتژی کریپتو انتشارات می‌تواند شامل فروش ان‌ا‌ف‌تی مقاله‌ها و جایزه‌دادن به مشترکین با توکن‌های بلاکچین باشد. او می‌گوید: «شاید انتشارات دیگر مجبور به فروش تبلیغات هم نباشد. اگر این پروژه موفق شود، دیگر کسب‌وکارهای رسانه‌ای هم مجبور می‌شوند به استفاده از کریپتو روی بیاورند.» انتشارات می‌تواند پتانسیل‌های تجاری کریپتو را نشان دهد و مقدمه‌ای برای سرمایه‌گذاری‌های دیگری در بایننس شود. با این حال، شش هفته بعد از سرمایه‌گذاری ژائو در فوربس هیچ سرمایه‌گذاری این‌چنینی دیگری در کریپتو اتفاق نیفتاده است. همچنین هنوز باید ببینیم آیا خبرنگاران فوربس می‌توانند استقلال ویراستاری خودشان را به دست بیاورند یا نه. بایننس یک بار از این انتشارات شکایت کرد، چون گزارشی منتشر کرده بود که ترفندهای کسب‌وکاری بایننس را زیر سؤال می‌برد.

زمانی که ژائو را ملاقات کردم، اوایل ماه مارس بود و در آن موقع اتفاقی افتاده بود که دنیای کریپتو و همراه با آن شرکت بایننس را به دنیای واقعی پرتاب کرد؛ جنگ روسیه با اوکراین.

دولت‌های غربی با هم برای تحریم ولادیمیر پوتین و حزب حامی او مسابقه گذاشته بودند و تعداد زیادی بانک روسی را هم تحریم کردند. به نظر برخی دولت‌ها کریپتو امکان دور زدن تحریم‌ها برای جابه‌جایی پول را به روسیه می‌داد. نشانه‌هایی هم وجود داشت که این حدس و گمان را تأیید می‌کرد؛ خریدوفروش بیت‌کوین با روبل روسی در روزهای جنگ با اوکراین شدیداً زیاد شده بود.

ژائو اشاره می‌کند که کریپتو نقشی حیاتی برای حمایت از اوکراین دارد. فقط طی یک ماه دولت کی‌یف بیش از 65 میلیون دلار کمک نقدی توسط کریپتو از کمپین‌های نظامی ضدروسیه دریافت کرده؛ آن هم با سرعت و راحتی‌ که با بانکداری عادی غیرممکن بود. خود بایننس 10 میلیون دلار از سایت‌های خیریه برای کمک به اوکراین جمع‌آوری کرد و بیشتر آن را به سازمان‌های خیریه سازمان ملل اهدا کرد.

اما تصمیم ژائو برای نگه‌داشتن خرید‌وفروش‌های روبل روسی باعث شده در اوکراین با انتقادات شدیدی مواجه شود. مایکل چوبانیان، بنیان‌گذار صرافی کونا در کی‌یف می‌گوید: «زمانش فرا رسیده که بایننس تصمیمی بگیرد. آیا می‌خواهند از رژیم روسیه حمایت کنند یا می‌خواهند به دنیای متمدن بپیوندند؟»

در ملاقاتی که با ژائو داشتم، اصرار داشت که مسدود کردن تمام حساب‌های کاربری روسی‌ – که نمی‌گفت دقیقاً چه تعدادی هستند – بیشتر به انسان‌های بی‌گناه صدمه می‌زند: «فرض کنید مردی روسی که در لندن زندگی می‌کند، می‌خواهد به رستوران برود و ناگهان ما همه دارایی‌اش را مسدود کنیم. به چه دلیلی باید این کار را انجام دهیم؟»

بایننس می‌گوید که تیم بررسی شکایات تابه‌حال شش هزار حساب کاربری را بررسی کرده‌اند و حدود 150 حساب را بسته‌اند که با افراد تحریم‌شده ارتباط داشتند (برای مقایسه، کوین‌بیس اعلام کرده که حدود 25 هزار حساب کاربری روسی را بسته که فعالیت‌های برداشتی مشکوک داشته‌اند؛ با وجودی که همه این حساب‌ها هم با تحریم‌های جدید ارتباطی نداشتند).

دنیا اولین جنگ در دوره‌ کریپتو را تجربه می‌کند و به‌صورت مستقیم خوبی‌ها و بخش تاریک کریپتو را می‌بیند. ژائو می‌گوید ترجیح می‌دهد خوش‌بین‌ باشد و فناوری بلاکچین کریپتو را راهی برای پایان‌‌دادن به نابرابری‌های دنیای بانکداری و به وجود آوردن شفافیت در بحران‌هایی مثل بحران اوکراین می‌داند. ژائو می‌گوید: «این اولین‌بار در طول تاریخ است که همه می‌توانیم با هم موافقت کنیم و رکوردی را حفظ کنیم و هیچ‌کسی هم رئیس دیگران نیست. این مسئله تأثیرات فوق‌العاده‌ای دارد.» ژائو بعد از مرگ پدرش در اثر سرطان خون آدمی فلسفی‌تر شده و می‌گوید: «باید تا زمانی که می‌توانیم، تأثیر مثبت‌مان را روی جامعه بگذاریم.» او از طرف کسانی که دارایی‌های بی‌پایان دیجیتال دارند، می‌گوید: «زندگی باارزش است.»